Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Εορτή των Αγίων 14.000 σφαγιασθέντων νηπίων στη Βηθλεέμ [29 Δεκεμβρίου] Τη μνήμη των Αγίων 14.000 σφαγιασθέντων Νηπίων στη Βηθλεέμ τιμά σήμερα, 29 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία μας. Όταν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στον Ηρώδη να του πουν που είναι ο Ιησούς Χριστός, ο πονηρός και πανούργος αυτός βασιλιάς σκαρφίστηκε άλλο σχέδιο για να εξοντώσει το Θείο Βρέφος. Είχε ακούσει ότι, σύμφωνα με τις Γραφές, τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η Βηθλεέμ.

Εορτή των Αγίων 14.000 σφαγιασθέντων νηπίων στη Βηθλεέμ [29 Δεκεμβρίου]


Τη μνήμη των Αγίων 14.000 σφαγιασθέντων Νηπίων στη Βηθλεέμ τιμά σήμερα, 29 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία μας.

Όταν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στον Ηρώδη να του πουν που είναι ο Ιησούς Χριστός, ο πονηρός και πανούργος αυτός βασιλιάς σκαρφίστηκε άλλο σχέδιο για να εξοντώσει το Θείο Βρέφος. Είχε ακούσει ότι, σύμφωνα με τις Γραφές, τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η Βηθλεέμ.


Επειδή όμως δε γνώριζε ποιος ήταν ο Ιησούς, αν βρισκόταν μέσα στη Βηθλεέμ ή στα περίχωρα της και επειδή συμπέρανε ότι το παιδί θα ήταν κάτω από δύο χρονών, έδωσε διαταγή να σφαγούν όλα τα παιδιά της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, μέχρι της ηλικίας των δύο ετών.

 
Η σφαγή έγινε ξαφνικά, ώστε να μη μπορέσουν οι οικογένειες να απομακρυνθούν με τα βρέφη τους. Και οι δυστυχισμένες μητέρες είδαν να σφάζονται τα παιδιά τους μέσα στις ίδιες τις αγκαλιές τους.

Η χριστιανική Εκκλησία, ανακήρυξε Άγια τα σφαγιασθέντα αυτά παιδιά, διότι πέθαναν σε μια αθώα ηλικία και υπήρξαν κατά κάποιο τρόπο οι πρώτοι μάρτυρες του χριστιανισμού. Μπορεί βέβαια να μη βαπτίστηκαν εν ύδατι, βαπτίστηκαν όμως, μέσα στο ίδιο ευλογημένο αίμα του μαρτυρίου τους. Τα λείψανα (ίσως μερικά) των Aγίων Νηπίων, βρίσκονται στην Kωνσταντινούπολη, στο Nαό του Aγίου Iακώβου του Αδελφοθέου, τον οποίον ανήγειρε ο Iουστίνος.

Απολυτίκιο:
Ως θύματα δεκτά, ως νεόδρεπτα ρόδα και θεία απαρχή, και νεόθυτοι άρνες, Χριστώ τω ώσπερ νήπιον, γεννηθέντι προσήχθητε, αγνά Νήπια, την του Ηρώδου κακίαν, στηλιτεύοντα και δυσωπούντα απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών.


Πηγή: Εξομολογεῖσθε τῶ Κυρίῳ

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Προσευχή για τα παιδιά μας ! Κύριε, κάνε μας καλύτερους γονείς. Δίδαξε μας να καταλαβαίνουμε τα παιδιά μας.. Να ακούμε υπομονετικά ό,τι έχουν να μας πουν και να απαντάμε ευγενικά, όταν μας ρωτούν.. Προφύλαξέ μας από τον κίνδυνο να φερόμαστε απότομα. Βοήθησέ μας ,να μην πληγώνουμε τα αισθήματά τους..Βοήθησέ μας ,να μην τραυματίζουμε τη φιλοτιμία τους, να μην τα τιμωρούμε σε ώρες εξάψεως και θυμού.

Προσευχή για τα παιδιά μας !

Κύριε, κάνε μας καλύτερους γονείς.
Δίδαξε μας να καταλαβαίνουμε τα παιδιά μας..
Να ακούμε υπομονετικά ό,τι έχουν να μας πουν
και να απαντάμε ευγενικά, όταν μας ρωτούν..
Προφύλαξέ μας από τον κίνδυνο να φερόμαστε απότομα.
Βοήθησέ μας ,να μην πληγώνουμε τα αισθήματά τους..Βοήθησέ μας ,να μην τραυματίζουμε τη φιλοτιμία τους,
να μην τα τιμωρούμε σε ώρες εξάψεως και θυμού.

Φώτισε μας να τα νουθετούμε με ηρεμία και πραότητα
και σε κάθε στιγμή να τα εμπνέουμε με το παράδειγμά μας.
Κάνε μας να παραβλέπουμε τα μικρά και ασήμαντα σφάλματα των παιδιών μας και βοήθησέ μας να κοιτάζουμε τα προτερήματά τους και τα καλά έργα που κάνουν..
Δώσε μας την κατάλληλη λέξη για έναν δίκαιο έπαινο.
Βοήθησέ μας να τους συμπαραστεκόμαστε,
να τους φερόμαστε όπως ταιριάζει στην ηλικία τους
και να μην έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις από αυτά.
Να τα βοηθάμε στην πραγμάτωση όλων των καλών τους επιθυμιών.
Κάνε μας καλούς και δίκαιους, συνετούς και κοινωνικούς. Κάνε μας να είμαστε αγαπητοί και να τους προσφέρουμε
ένα αληθινό χριστιανικό παράδειγμα.
Κάνε Κύριε , με τη ζωή μας και όλες τις εκδηλώσεις μας,
να τα δείχνουμε τον δρόμο που οδηγεί σε Σένα .
Κύριε , τα παιδιά μας καθημερινά ρίχνονται σε ένα ωκεανό
από παγίδες , κινδύνους , και πειρασμούς .
Προστάτευσέ τα Κύριε ,από όλες αυτές τις καθημερινές παγίδες .
Από κάθε κίνδυνο και πειρασμό που εκτοξεύεται στην ευγενική
ψυχούλα τους από τον πονηρό ,
από κάθε δολιότητα και διαφθορά ,
από κάθε βρώμικο , αισχρό και χυδαίο ,
που δυστυχώς η κοινωνία μας , τους προσφέρει.
Κύριε η προστασία που μπορούμε εμείς οι γονείς να τους προσφέρουμε , είναι ανεπαρκής.
Τα εναποθέτουμε Στα δικά Σου χέρια , στη δική σου προστασία στη δική Σου Σκέπη , και στη δική Σου Πανσοφία .
Προστάτευσέ τα Κύριε . Καθοδήγησέ τα . Περιφρούρησέ τα ,
και διαφύλαξέ τα , από οποιονδήποτε κίνδυνο παραμονεύει ,
στην επόμενη στροφή της ζωής τους , για να τα τυλίξει στα πλοκάμια του..
Κύριε , Εσύ γνωρίζεις πόσο ευάλωτες , μα και ευγενικές είναι οι ψυχές των παιδιών μας .
Μην τα εγκαταλείπεις , και μην τα αφήνεις μόνα ,
μέσα στην τρικυμισμένη θάλασσα των πειρασμών της καθημερινότητάς τους ..
Στείλε τους Άγγελο προστάτη , να τα προστατεύει κάθε στιγμή , και από κάθε κακό ,
και φώτιζέ τα στο μυαλό και στην ψυχή , να περπατούν σε δρόμους καθαρούς ,
σε μονοπάτια χωρίς αγκάθια , και να δροσίζονται απ΄ τις κρυστάλλινες
πηγές της δικής Σου Χάρης , και να φωτίζονται απ΄ το δικό Σου Ανέσπερο Θείο Φως ». Αμήν 7

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Αὐτὸ τὸ τεχθὲν καὶ εἰς Αἴγυπτον πορευόμενον Θεῖον Βρέφος εἶναι ὁ πραγματικὸς ὑπερασπιστὴς τῶν σημερινῶν προσφύγων, τῶν διωκομένων ὑπὸ τῶν συγχρόνων Ἡρωδῶν. Πατριαρχικὴ Ἀπόδειξις ἐπί τοῖς Χριστουγέννοις (2015). Ἀριθμ. Πρωτ. 1172 ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ + Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Αὐτὸ τὸ τεχθὲν καὶ εἰς Αἴγυπτον πορευόμενον Θεῖον Βρέφος εἶναι ὁ πραγματικὸς ὑπερασπιστὴς τῶν σημερινῶν προσφύγων, τῶν διωκομένων ὑπὸ τῶν συγχρόνων Ἡρωδῶν.

Πατριαρχικὴ Ἀπόδειξις ἐπί τοῖς Χριστουγέννοις (2015).
Ἀριθμ. Πρωτ. 1172

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ 
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ

+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ,
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΛΕΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗΝ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ 
ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Άκουσε Θεέ μου την προσευχή μου Άκουσε Θεέ μου, την προσευχή μου είμαι παιδί σου και σ’ αγαπώ, άκουσε Θεέ μου πως μιλά η ψυχή μου κάνε μου αυτή τη χάρη που σου ζητώ. Στείλε μου άγγελο για φύλακα μου, φίλο, πατέρα και αδελφό, να μ’αγκαλιάζει στα όνειρά μου, να με φυλάει απ’το κακό, να μ’ αγκαλιάζει στα όνειρά μου και να με συντροφεύει μες στον κόσμο αυτό. Κάνε ν’ αθλούμαι στον ανθρώπινο στίβο, δώσε ειρήνη και χαρά στη ζωή μου, έχω ένα πόθο και δεν τον κρύβω, άγγελο άγιο να ‘χω πάντα μαζί μου. Στείλε μου άγγελο για φύλακα μου, φίλο, πατέρα και αδελφό, να μ’αγκαλιάζει στα όνειρά μου, να με φυλάει απ’το κακό, να μ’ αγκαλιάζει στα όνειρά μου και να με συντροφεύει μες στον κόσμο αυτό. Πηγή: Το σταυρουδάκι

Άκουσε Θεέ μου την προσευχή μου

Άκουσε Θεέ μου, την προσευχή μου
είμαι παιδί σου και σ’ αγαπώ,
άκουσε Θεέ μου πως μιλά η ψυχή μου
κάνε μου αυτή τη χάρη που σου ζητώ.
Στείλε μου άγγελο για φύλακα μου,
φίλο, πατέρα και αδελφό,
να μ’αγκαλιάζει στα όνειρά μου,
να με φυλάει απ’το κακό,
να μ’ αγκαλιάζει στα όνειρά μου
και να με συντροφεύει μες στον κόσμο αυτό.
Κάνε ν’ αθλούμαι στον ανθρώπινο στίβο,
δώσε ειρήνη και χαρά στη ζωή μου,
έχω ένα πόθο και δεν τον κρύβω,
άγγελο άγιο να ‘χω πάντα μαζί μου.
Στείλε μου άγγελο για φύλακα μου,
φίλο, πατέρα και αδελφό,
να μ’αγκαλιάζει στα όνειρά μου,
να με φυλάει απ’το κακό,
να μ’ αγκαλιάζει στα όνειρά μου
και να με συντροφεύει μες στον κόσμο αυτό.

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Ἡ μοναχικὴ γιαγιὰ Ἦταν ἀγαπημένο ἀντρόγυνο ἡ Ἀγάθη μὲ τὸν Παῦλο. Ποτέ τους δὲν ἀντάλλαξαν πικρὴ κουβέν­τα. Κι ἂν κάποτε ἔνιωθαν κουρασμένοι, δὲν συζητοῦσαν γιὰ σοβαρὰ θέματα. Ἐκεῖνο ποὺ κυρίως τοὺς ἀπασχολοῦσε, ἦταν ἡ πρόοδος τῶν τριῶν, γιὰ τὴν ὥρα, παιδιῶν τους, δύο ἀγοριῶν καὶ μιᾶς κό­ρης, ποὺ τὰ μεγάλωναν μὲ χριστιανικὴ ἀγωγή. Σ’ αὐτὸ συμφωνοῦσαν καὶ οἱ δύο. Τὸ εἶχαν πεῖ μάλιστα πρὶν στεφανωθοῦν. Τὰ ἔπαιρναν μαζί τους κάθε Κυριακὴ καὶ μεγάλη γιορτὴ στὴν Ἐκκλησία, καὶ ἀφοῦ ἦταν ἐκπαιδευτικοὶ καὶ οἱ δύο, προλάβαιναν καὶ ἀντιμετώπιζαν ἐπιτυχημένα, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τὶς παιδικὲς ἢ ἐφηβικὲς ἀντιδράσεις τους.

Ἡ μοναχικὴ γιαγιὰ



Ἦταν ἀγαπημένο ἀντρόγυνο ἡ Ἀγάθη μὲ τὸν Παῦλο. Ποτέ τους δὲν ἀντάλλαξαν πικρὴ κουβέν­τα. Κι ἂν κάποτε ἔνιωθαν κουρασμένοι, δὲν συζητοῦσαν γιὰ σοβαρὰ θέματα. Ἐκεῖνο ποὺ κυρίως τοὺς ἀπασχολοῦσε, ἦταν ἡ πρόοδος τῶν τριῶν, γιὰ τὴν ὥρα, παιδιῶν τους, δύο ἀγοριῶν καὶ μιᾶς κό­ρης, ποὺ τὰ μεγάλωναν μὲ χριστιανικὴ ἀγωγή. Σ’ αὐτὸ συμφωνοῦσαν καὶ οἱ δύο. Τὸ εἶχαν πεῖ μάλιστα πρὶν στεφανωθοῦν. Τὰ ἔπαιρναν μαζί τους κάθε Κυριακὴ καὶ μεγάλη γιορτὴ στὴν Ἐκκλησία, καὶ ἀφοῦ ἦταν ἐκπαιδευτικοὶ καὶ οἱ δύο, προλάβαιναν καὶ ἀντιμετώπιζαν ἐπιτυχημένα, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τὶς παιδικὲς ἢ ἐφηβικὲς ἀντιδράσεις τους.

Ἡ ζωή τους κυλοῦσε ἤρεμα μέσα στὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Κάτι ὅμως ἔλειπε. Ἕνα ἀπόγευμα, καθὼς ἔπιναν τὸν καφέ τους στὸ μπαλκόνι τους, εἶπε ἡ Ἀγάθη στὸν ἄντρα της:

–Παῦλε μου, διάβασα αὐτὲς τὶς μέρες κάτι ποὺ μοῦ ’κανε πολὺ μεγάλη ἐντύπωση, καὶ εἶπα νὰ σοῦ τὸ πῶ. Πιστεύω νὰ σ’ ἀρέσει.

–Τὸ ἀκούω, ὅπως πάντα, μὲ χαρά!

–Κάποιος εἶπε νὰ γράψουν στὸ μνῆμα του: «ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΤΑ ΕΧΑΣΑ ΟΛΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑ». Πῶς σοῦ φαίνεται;

–Πολὺ ὡραῖο, ἔξυπνο καὶ πραγματικό!

–Ἐγὼ τὸ πάω καὶ κάπου ἀλλοῦ. Ἐμεῖς, δόξα τῷ Θεῷ, τὰ ἔχουμε ὅλα ὡραῖα. Καλὸ σπίτι, καλὴ δουλειά, καλὰ παιδιά, ὑπόληψη στὴν κοινωνία, ὅμως ὑστεροῦμε σὲ κάτι.

–Σὲ τί δηλαδή;

–Εἴμαστε κλεισμένοι στὸν ἑαυτό μας, στὰ δικά μας, ἢ μήπως κάνω λάθος;

–Μᾶλλον ἔχεις δίκιο. Ζοῦμε μὲ τὸ ἀτομικιστικὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἔχει ἐπηρεάσει λίγο-πολὺ ὅλους μας.

–Προσφέρουμε βέβαια, ἄντρα μου, στὰ παιδιὰ τῆς Πατρίδας μας ὅ,τι μποροῦμε. Δὲν ἀρκούμαστε μόνο στὶς ξερὲς γνώσεις. Τοὺς μιλᾶμε καὶ γιὰ τὰ ἰδανικὰ τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς Ὀρθοδοξίας μας, γιὰ τὴν ἀξία τοῦ καλοῦ χαρακτήρα καὶ τόσα ἄλλα. Εἶναι προσφορὰ καὶ δόσιμο ὅλα αὐτά. Δὲν συμφωνεῖς;

–Συμφωνῶ ἀπολύτως.

–Δὲν φτάνει ὅμως, νομίζω, Παῦλε μου. Τόσοι ἄνθρωποι γύρω μας ὑποφέρουν, κι ἐμεῖς θὰ μένουμε κλεισμένοι στὸ καβούκι μας; Τί Χριστιανοὶ εἴμαστε τότε;

–Ἔχεις δίκιο. Ἀναρωτιέμαι ὅμως, ποῦ τὸ πᾶς μ’ αὐτὰ ποὺ μοῦ λές;

–Τὰ λέω αὐτά, διότι μόλις προχθὲς ἔμαθα ὅτι δύο τετράγωνα πιὸ πέρα ἀπὸ μᾶς μένει μιὰ συγχωριανή μας γερόντισσα, ποὺ τὴν ἔχουν ἐγκαταλείψει ὅλοι οἱ συγγενεῖς της καὶ οἱ συγχωριανοί. Ζεῖ κα­τάμονη! Τί θά ᾽λεγες, ἂν ἀποφασίζαμε νὰ τὴν ἐπισκεφθοῦμε κάποια μέρα;

–Καὶ σήμερα μάλιστα!

Σὲ λίγη ὥρα οἱ δύο σύζυγοι χτυποῦσαν τὴν πόρτα τῆς γιαγιᾶς, ποὺ τοὺς ἄνοιξε καὶ τοὺς κοίταζε ἀπορημένη, γιατὶ μέρες πολλὲς εἶχε νὰ περάσει κάποιος μέσα στὸ σπιτάκι της. Τῆς ἄφησαν ἕνα δέμα μὲ γλυκά, τῆς συστήθηκαν ὅτι ἦταν συγ­χωριανοί της, τὴ ρώτησαν γιὰ τὴν ὑγεία της, διότι εἶδαν πολλὰ φάρμακα στὸ τραπέζι της, τὴ ρώτησαν κι ἔμαθαν ὅτι τὴν ἔλεγαν Σοφία, κι ἀμέσως ρίχτηκαν ἐπὶ τὸ ἔργον. Σκούπισαν καὶ καθάρισαν τὸ σπίτι καὶ ἄλλαξαν τὰ σεντόνια της, ἐνῶ ἐκείνη κρατοῦσε συνέχεια τὴν κοιλιά της, διότι τῆς πονοῦσε, ὅπως εἶπε, πολὺ τὸ στομάχι της, κι ἔδειξε ἕνα ἄδειο κουτὶ μὲ τὸ φάρμακο. Πῆρε ἀμέσως τὸ ἄδειο κουτὶ ὁ Παῦλος καὶ βγῆκε καὶ ἔψαξε καὶ βρῆκε σ’ ἕνα φαρμακεῖο τὸ καλὸ φάρμακο γιὰ τὸ στομάχι καὶ τῆς τὸ πρόσφερε. Καὶ ἀφοῦ συζήτησαν ἀρκετά, τὴν καληνύχτησαν, παίρνοντας μαζί τους τὰ σεντόνια της γιὰ νὰ τὰ πλύνουν στὸ πλυντήριό τους.

–Νιώθω συγκινημένη καὶ εὐτυχισμένη μ’ αὐτὸ ποὺ κάναμε σήμερα, ἄντρα μου, εἶπε ἡ Ἀγάθη φτάνοντας στὸ σπίτι.

–Τὸ ἴδιο κι ἐγὼ καὶ σ’ εὐχαριστῶ γιὰ τὴν πρωτοβουλία σου.

Μετὰ δύο μέρες μόνη της ἡ Ἀγάθη, μὲ τὰ καθαρὰ σεντόνια καὶ μὲ μιὰ ἄλλη τσάντα μὲ φαγητὸ καὶ ἄλλα καλούδια, ξαναπῆγε στὸ σπίτι τῆς γιαγιᾶς, γιὰ νὰ τῆς κάνει συντροφιὰ καὶ μερικὲς δουλειές.

–Πῶς πάει τὸ στομάχι σου; Σὲ βλέπω πιὸ ἤρεμη, τὴ ρώτησε.

–Ἤπια ἀπὸ τὸ φάρμακο ποὺ μοῦ ’φερε ὁ ἄντρας σου, τὸ ὁποῖο μοῦ τὸ συνέστησε ἕνας καλὸς γιατρός, καὶ ἡσύχασα.

–Δόξα τῷ Θεῷ! ἀπάντησε χαρούμενα ἡ Ἀγάθη.

–Σὲ περίμενα, εἶπε ἡ γιαγιά. Στὸ τραπέζι ἔχω ἕνα φακελάκι μὲ χρήματα γιὰ τὰ σεντόνια, γιὰ τὸ φάρμακο, γιὰ ὅλα.

–Τί λές, κυρία Σοφία! Ἐμεῖς ἤρθαμε ἐπειδὴ σὲ ἀγαπᾶμε καὶ κάνουμε ὅ,τι κά­νουμε, ἐπειδὴ τὸ λέει ὁ Χριστός μας! Ἀλή­θεια, πιστεύεις στὸ Χριστό, κυρία Σοφία;

–Πιστεύω, βέβαια! Ἀλίμονο! Δὲν εἶμαι ἄθεη!

–Ἐξομολογεῖσαι; Κοινωνᾶς;

–Ὄχι, γιατὶ εἶμαι δολοφόνος! Σκότωσα δύο παιδιά μου μὲ ἀποβολές. Τρέμει ἡ ψυχή μου!

–Ἄλλο ἀποβολὴ κι ἄλλο ἔκτρωση, κυρία Σοφία μου! Μὴ βασανίζεσαι. Θὰ πᾶμε μαζὶ σ’ ἕναν καλὸ Ἐξομολόγο, θὰ τὰ πεῖς καὶ θὰ ἠρεμήσεις. Σ’ ἀφήνω τώρα. Ὁ Θεὸς μαζί σου.

Ὅταν πῆγε νὰ τὴν ξαναδεῖ ἔπειτα ἀπὸ δυὸ μέρες, βρῆκε τὸ σπίτι κλειδωμένο. Ἀπὸ μιὰ γειτόνισσα ἔμαθε ὅτι, ἐπειδὴ τὴν προηγούμενη νύχτα βογγοῦσε καὶ ἀναστέναζε συνέχεια, εἰδοποίησαν τὸ 166, καὶ ἦλθε καὶ τὴ μετέφερε στὸ Νοσοκομεῖο τῆς πόλης τους.

Ἡ Ἀγάθη μὲ τὸν Παῦλο πῆγαν ἀμέσως νὰ τὴν ἐπισκεφθοῦν ἐκεῖ.

–Ἦρθες κι ἐδῶ, κορίτσι μου! εἶπε στὴν Ἀγάθη ἡ γιαγιά, καὶ τὰ μάτια της ἔτρεχαν σὰν βρύσες.

–Τὸ κύριο πρόβλημά της, τὸ ὁποῖο ἐπιτείνει τὴν κατάστασή της, τοὺς εἶπε ἕνας ἁρμόδιος γιατρὸς τοῦ Νοσοκομείου, εἶναι ἡ μοναξιά. Ἡ ἐγκατάλειψή της ἀπὸ ὅ­λους.

Μόλις τὸ ἄκουσαν αὐτὸ οἱ δύο ἐκπαιδευτικοί, ἀφοῦ ἔκαναν ἀρκετὴ συντροφιὰ στὴ γιαγιά, πῆγαν στὸ χριστιανικὸ Γηροκομεῖο τῆς πόλης τους καὶ ἔκαναν τὶς σχετικὲς ἐνέργειες, ὥστε μετὰ τὴν ἔξοδό της ἀπὸ τὸ Νοσοκομεῖο νὰ μεταφερθεῖ στὸ Γηροκομεῖο. Αὐτὸ καὶ ἔγινε.

Ἡ χριστιανικὴ ἀτμόσφαιρα τοῦ Γηροκομείου ἠρέμησε τὴ γιαγιά. Καὶ οἱ καθημερινὲς ἐπισκέψεις τῆς Ἀγάθης καὶ οἱ προτροπές της γιὰ Ἐξομολόγηση καὶ θεία Κοινωνία ἔφεραν τὸ ποθούμενο ἀποτέλεσμα. Ἐξομολογήθηκε καὶ κοινώνησε πολλὲς φορές. Ἔλαμπε πιὰ τὸ πρόσωπό της. Ὅταν μάλιστα ἡ Ἀγάθη μὲ τὸν Παῦλο ἔφερναν μαζί τους νὰ τὴ δοῦν καὶ τὰ τρία παιδιά τους, δάκρυζε ἀπὸ τὴν πολλὴ χαρά της. Καὶ σὲ τρεῖς μῆνες ἐξαγιασμένη καὶ ἤρεμη ἡ ψυχή της πέταξε στὴ μακαριότητα τοῦ χοροῦ τῶν Ἁγίων.


Πηγή: Ο Σωτήρ

Εσύ... Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης Εσύ με έπλασες Εσύ με φώτισες με το άγιο βάπτισμα Εσύ συγχωρείς τις αμαρτίες μου και μου δίνεις τη χάρη να κοινωνώ το τίμιο Σώμα και Αίμα Σου. Δώσε μου τη δύναμη να μένω πάντα κοντά Σου. Πηγή: Λάζαρος Ιορδανίδης

Εσύ...

Εσύ με έπλασες
Εσύ με φώτισες με το άγιο βάπτισμα
Εσύ συγχωρείς τις αμαρτίες μου και μου δίνεις τη χάρη να κοινωνώ το τίμιο Σώμα και Αίμα Σου. Δώσε μου τη δύναμη να μένω πάντα κοντά Σου.

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΧΙΟΥ κ.ΜΑΡΚΟ ΣΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΧΙΟΥ ΤΗ 17-12-2015 ΠΗΓΗ simantrochios.gr

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΧΙΟΥ κ.ΜΑΡΚΟ ΣΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΧΙΟΥ ΤΗ 17-12-2015

















Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

Η σιωπή των χριστουγέννων Στο νησί μας, η αυστηρή νηστεία των Χριστουγέννων, δεν ξεκινά στις 17 , όπως στα περισσότερα μέρη, αλλά από την επομένη του αγίου Σπυρίδωνα, από παλιά παράδοση, πού αγνοώ την προέλευση της. Τότε παύει η ιχθυοφαγία και όλη η πνευματική προετοιμασία γίνεται πιό εντατική. Το έχουμε και εμείς συνήθεια, να παύουμε τα κηρύγματα και την ιχθυοφαγία, μαζί με άλλες συνήθειες, είτε ωφέλιμες είτε ανθρώπινες και κοινές. Είναι η σιωπή πριν τα χριστούγεννα.

Η σιωπή των χριστουγέννων


Στο νησί μας, η αυστηρή νηστεία των Χριστουγέννων, δεν ξεκινά στις 17 , όπως στα περισσότερα μέρη, αλλά από την επομένη του αγίου Σπυρίδωνα, από παλιά παράδοση, πού αγνοώ την προέλευση της. Τότε παύει η ιχθυοφαγία και όλη η πνευματική προετοιμασία γίνεται πιό εντατική.

Το έχουμε και εμείς συνήθεια, να παύουμε τα κηρύγματα και την ιχθυοφαγία, μαζί με άλλες συνήθειες, είτε ωφέλιμες είτε ανθρώπινες και κοινές. Είναι η σιωπή πριν τα χριστούγεννα.

Τί μπορεί να νιώσει κανείς και τί άλλο μπορεί να κάνει, παρά ευλογημένη σιωπή, μπροστά στο μυστήριο της Βηθλεέμ; Με την σιωπή καταφέρνεις και κλείνεις στην καρδιά σου, όλη την κατάπληξη και την συγκίνηση, αποφεύγεις τα μεγάλα θεολογικά και λαμπρά λόγια.
Εκφεύγεις από τον διδακτισμό και την υπερηφάνεια του λόγου. Περικλείεις μέσα σου την δύναμη του μυστηρίου. Βιώνεις το θαυμαστό υπέροχο της του Θεού λαθότητας.

Με την σιωπή αποφεύγεις τις κρίσεις και έρχεσαι πιό κοντά στην νηπιότητα του Παιδίου του Νέου, του ανακεκλιμένου εν τη φάτνη. Με τα δώρα των αρετών και των έργων τα στέφανα ας Τον πλησιάσουμε.

Και αν μπορούμε και αυτή την περιβόητη αρετή μας και τα μεγάλα μας έργα, να τα θεωρήσουμε σκύβαλα για να ταπεινωθούμε ακόμα καλύτερα. Όχι με κενά χέρια και καρδιές, αλλά με κένωση καρδιάς να πλησιάσουμε τον κενωθέντα. Σαν άνθρωποι, πού δεν έχουν τί να προσφέρουν στον Δεσπότη, παρά τον πληγωμενο εαυτό τους. Ταπεινωμένο και πληγωμένο στην αγκαλιά του Γιατρού.

Με συναίσθηση πώς δεν εποιήσαμε τί. Αποκενωμένοι από την αυτού μεγαλειότητα τον εαυτό μας.

Χριστούγεννα σημαίνει ευτέλεια και κένωση, άκρα ταπείνωση, παιδική εξάρτηση από το αιώνιο βρέφος της Βηθλεέμ.

Και αυτός πού ταπεινώθηκε για το γένος μας, θα δώσει την χάρη Του στους ταπεινούς. Γιατί σε αυτούς ευαρεστείται και για αυτούς ετέχθη σήμερον ως Σωτήρ.

Πηγή: Τα λόγια του αέρα

Άγιος Σεβαστιανός Άγιος Σεβαστιανός Εορτάζει στις 18 Δεκεμβρίου εκάστου έτους. Σεβαστιανός των πλάνης σεβασμάτων, Καταφρονήσας τύπτεται το σαρκίον. Ογδοάτη δεκάτη Σεβαστιανός ροπαλίσθη.

Άγιος Σεβαστιανός

Άγιος Σεβαστιανός
Άγιος Σεβαστιανός
Εορτάζει στις 18 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.
Σεβαστιανός των πλάνης σεβασμάτων,
Καταφρονήσας τύπτεται το σαρκίον.
Ογδοάτη δεκάτη Σεβαστιανός ροπαλίσθη.

Βιογραφία
Ο Άγιος Σεβαστιανός γεννήθηκε στα Μεδιόλανα της Ιταλίας, το 250 με 256 μ.Χ. Οι γονείς του τον ανέθρεψαν με μεγάλη χριστιανική επιμέλεια. Καθώς ήταν και από γένος διακεκριμένο, είλκυσε την εύνοια του αυτοκράτορα Καρίνου, που γρήγορα τον ανέδειξε σαν στρατιωτικό. Έπειτα, ο Διοκλητιανός τον έκανε αρχηγό του πρώτου συντάγματος των πραιτοριανών.

Φιλάνθρωπη ψυχή ο Σεβαστιανός, από τη θέση αυτή πολλές φορές υπήρξε προστάτης των φτωχών και των πασχόντων χριστιανών. Πρόθυμα επίσης, βοηθούσε στις ανάγκες της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Γι’ αυτό και ο πάπας Γάιος του απένειμε τον τίτλο του υπερασπιστή της Εκκλησίας.

Όταν όμως άρχισε ο διωγμός κατά των χριστιανών, συνελήφθη μια ομάδα χριστιανών. Ο Σεβαστιανός, προκειμένου να τους εμψυχώσει την ώρα που αυτοί δικάζονταν, προς γενική κατάπληξη όλων δήλωσε ότι είναι χριστιανός. Ο Διοκλητιανός διέταξε το θάνατό του. Και ο Σεβαστιανός δεν άργησε να πέσει κάτω, τρυπημένος στο στήθος από βέλος.


Το σώμα του παρέλαβε κάποια ευσεβής χήρα, η Λουκίνα. Διαπίστωσε όμως, ότι ανέπνεε ακόμα. Αφού τον περιποιήθηκε, μετά από λίγες ήμερες ο Σεβαστιανός ανέκτησε την υγεία του. Αλλά και πάλι επεδίωξε και συνάντησε το Διοκλητιανό και τον ήλεγξε για τη σκληρότητά του. Τότε αυτός διέταξε και τον μαστίγωσαν μέχρι θανάτου. Έτσι, ο Σεβαστιανός έγινε παράδειγμα αγωνιστικότητας για την πίστη «άχρι θανάτου» (Αποκάλυψη Ιωάννου, θ’ 10).
Απολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Συγκλήτου σφαλλομένης παριδών τα συνέδρια, Σεβαστιανέ πανολβίαν, συναγείρεις συνέλευσιν, Μαρτύρων αληθώς πανευκλεών, συν σοι καταβαλόντων τον εχθρόν, μεθ’ ων θείας συναυλίας αξιωθείς, φαιδρύνεις τους βοώντας σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.



Άγιος Σεβαστιανός
Άγιος Σεβαστιανός
Άγιος Σεβαστιανός
Άγιος Σεβαστιανός
Πηγή: saint.gr 

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΚΗΡ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ κ.ΜΑΡΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΧΙΟΥ ΤΗ 16-12-2015 ΠΗΓΗ Ρ/Σ ΣΗΜΑΝΤΡΟ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 2452/1170/Ἐν Χί­ῳ τῇ 10ῃ Δεκεμβ­ρί­ου 2015 (Μουσική Ἐκδήλωση Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Χίου "ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΜΕΛῼΔΟΣ") E-mail Εκτύπωση PDF Ἐν Χί­ῳ τῇ 10ῃ Δεκεμβ­ρί­ου 2015 Μνή­μη μάρτυρος Μηνᾶ τοῦ Καλλικελάδου Ἀ­ριθμ. Πρωτ. 2452 Δι­εκπ. 1170 ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Πρός Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἐνταῦθα

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 2452/1170/Ἐν Χί­ῳ τῇ 10ῃ Δεκεμβ­ρί­ου 2015 (Μουσική Ἐκδήλωση Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Χίου "ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΜΕΛῼΔΟΣ")

E-mail Εκτύπωση PDF
Ἐν Χί­ῳ τῇ 10ῃ Δεκεμβ­ρί­ου 2015
  Μνή­μη μάρτυρος Μηνᾶ τοῦ Καλλικελάδου
Ἀ­ριθμ. Πρωτ. 2452
 Δι­εκπ. 1170
ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον
καί τόν εὐσεβῆ λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἐνταῦθα

Φέρεται εἰς γνῶσιν τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν, ὅτι ἐπ' εὐκαιρίᾳ τῆς Ἑορτῶν τῶν Χριστουγέννων, τήν Κυριακήν 20ήν Δεκεμβρίου ἐ. ἔ. καί ὥραν 6.00 μ.μ., εἰς τόν Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Χίου, ἡ Ἱερά Μητρόπολις Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν  ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν Χίου "ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΜΕΛῼΔΟΣ" θά πραγματοποιήσῃ Μουσικήν Ἐκδήλωσιν μέ τήν συμμετοχήν τῶν Χορῳδιῶν τοῦ Συλλόγου καί τῆς Σχολῆς Βυζαντινῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χίου «Μητροπολίτης ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗΣ», αἱ ὁποῖαι θά ψάλουν ἐπικαίρους Βυζαντινούς Ἐκκλησιαστικούς Ὕμνους.
Τῆς ἐκτελέσεως τῶν Ὕμνων θά προηγῆται Θεολογική Ἑρμηνεία αὐτῶν.
Παρακαλεῖσθε, ὅπως προσέλθητε ὥστε διά τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ αὐτοῦ τρόπου νά προετοιμασθῆτε διά τόν ἑορτασμόν τῶν Χριστουγέννων, «τῆς μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν».
Ἐντολῇ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου
Ὁ Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος
+ Πρωτοπρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Κ. ΓΕΟΜΕΛΟΣ
ΣΗΜ.: Παρακαλοῦνται οἱ εὐλαβεῖς Ἱερεῖς, ὅπως ἀφ' ἑνός μέν ἀναγνώσουν τό παρόν Ἐγκύκλιον Σημείωμα ἐπ' Ἐκκλησίας περί τό τέλος τῆς Θ. Λειτουργίας τῆς 20ῆς Δεκεμβρίου, ἀφ’ ἑτέρου δέ προσέλθουν καί οἱ ἴδιοι μετά τῶν οἰκογενειῶν των  καί τῶν μελῶν τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων εἰς τήν ἐν λόγῳ Ἐκδήλωσιν.  
ΠΗΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ Ι.Μ.ΧΙΟΥ ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

Ὁ Γέροντας Πορφύριος μᾶς μαθαίνει νὰ λέμε τὴν εὐχή Ἕνα ἀπόγευμα ξεκινήσαμε μιὰ παρέα γιὰ τὰ Καλλίσια. Ἔξω ἀπὸ τὸ κελὶ τοῦ Γέροντα, στὴν αὐλή, συναντήσαμε πλῆθος προσκυνητῶν ποὺ περίμεναν. Ἤμασταν τελευταῖοι. Ὅταν ἦλθε ἡ σειρά μας, εἶχε νυχτώσει. Τὸν εἴδαμε ἕνας ἕνας κι ὅταν τελειώσαμε, ὁ Γέροντας μᾶς ξεπροβόδισε ὣς ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι. Ἂν καὶ κατάκοπος, ἔδειχνε εὐδιάθετος. Ἦταν μιὰ ὄμορφη καλοκαιρινὴ νύχτα. Τὸ ἀεράκι φυσοῦσε ἀνάλαφρα καὶ ἡ πανσέληνος εἶχε ἀνατείλει ἀπ’ τοὺς ἀντικρινοὺς πευκόφυτους λόφους.

Ὁ Γέροντας Πορφύριος μᾶς μαθαίνει νὰ λέμε τὴν εὐχή


Ἕνα ἀπόγευμα ξεκινήσαμε μιὰ παρέα γιὰ τὰ Καλλίσια. Ἔξω ἀπὸ τὸ κελὶ τοῦ Γέροντα, στὴν αὐλή, συναντήσαμε πλῆθος προσκυνητῶν ποὺ περίμεναν. Ἤμασταν τελευταῖοι. Ὅταν ἦλθε ἡ σειρά μας, εἶχε νυχτώσει. Τὸν εἴδαμε ἕνας ἕνας κι ὅταν τελειώσαμε, ὁ Γέροντας μᾶς ξεπροβόδισε ὣς ἔξω ἀπὸ τὸ Μοναστήρι. Ἂν καὶ κατάκοπος, ἔδειχνε εὐδιάθετος. Ἦταν μιὰ ὄμορφη καλοκαιρινὴ νύχτα. Τὸ ἀεράκι φυσοῦσε ἀνάλαφρα καὶ ἡ πανσέληνος εἶχε ἀνατείλει ἀπ’ τοὺς ἀντικρινοὺς πευκόφυτους λόφους.

Μέσα σ’ αὐτὸ τὸ εἰδυλλιακὸ τοπίο, ποὺ τὸ ἀσήμωνε τὸ ὠχρὸ φῶς τοῦ φεγγαριοῦ καὶ μεταμόρφωνε ἀπόκοσμα ὅλα τὰ γύρω, ἔμψυχα καὶ ἄψυχα, ὁ Γέροντας θεώρησε κατάλληλη τὴ στιγμὴ νὰ μᾶς μιλήσει γιὰ τὴν προσευχή. Δὲ μᾶς μίλησε θεωρητικά, ἀλλὰ πρακτικά. Πάντοτε ὁ Γέροντας “πράττων ἐδίδασκε”. Ἤμασταν τέσσερις τῆς παρέας, κι ὁ Γέροντας πέντε. Μᾶς τοποθέτησε, μὲ μέτωπο στὴν ἀνατολή, δυὸ στὰ δεξιὰ καὶ δυὸ στὰ ἀριστερά του, στὸ μέσον ἐκεῖνος.
Καὶ μᾶς εἶπε: “Τώρα θὰ κάνουμε νοερὰ προσευχή. Θὰ λέω ἐγὼ πρῶτα τὰ λόγια κι ὕστερα θὰ τὰ ἐπαναλαμβάνετε ἐσεῖς. Ἀλλὰ προσέξτε, χωρὶς βία καὶ ἄγχος. Θὰ τὰ λέτε ἤρεμα, ταπεινά, μὲ ἀγάπη, μὲ γλύκα”.
Ἄρχισε ὁ Γέροντας, μ’ ἐκείνη τὴ λεπτή, τρυφερή, ἐκφραστικὴ φωνή του: “Κύριε, Ἰησοῦ, Χριστέ, ἐλέησόν με”. Τὸ ἔλεγε ἀργὰ ἀργά, μία μία λέξη, χωρὶς καθόλου βία, σὰν νὰ εἶχε...
μπροστά του τὸν Χριστὸ καὶ νὰ τὸν παρακαλοῦσε, κάνοντας μιὰ μεγαλύτερη παύση στὸ “Χριστὲ” καὶ χρωματίζοντας παρακαλεστικὰ τὸ “ἐλέησόν με”. Κι ἐμεῖς, κάθε φορὰ ἐπαναλαμβάναμε, προσπαθώντας νὰ μιμηθοῦμε τὴ στάση του, τὸ χρῶμα τῆς φωνῆς του, κι ἂν ἦταν δυνατό, τὴν ψυχική του διάθεση. Κάποια στιγμὴ ὁ Γέροντας σταμάτησε νὰ λέει μεγαλόφωνα τὴν προσευχὴ καὶ συνέχισαν νὰ τὴν ψιθυρίζουν τὰ χείλη του. Κάναμε κι ἐμεῖς τὸ ἴδιο. Πόσο κράτησε αὐτὴ ἡ νυκτερινὴ προσευχή μας; Δὲν θυμᾶμαι. Τὸ μόνο ποὺ θυμᾶμαι εἶναι μία συγκίνηση, ποὺ δὲν μπορῶ νὰ τὴν ἐκφράσω μὲ ἀνθρώπινα λόγια.

Κάποτε διέκοψε τὴ θεία ἐκείνη σιγή, λέγοντας: “Ἂς σταματήσουμε ἐδῶ τὴν κοινὴ προσευχή. Συνεχίστε την μόνοι σας. Ἂντε τώρα νὰ πᾶτε στὸ καλὸ στὰ σπίτια σας”. Καθὼς ἀπομακρυνόμασταν, γύρισα πίσω τὸ κεφάλι καὶ διέκρινα κάτω ἀπὸ τὸ σεληνόφως, τὴ σεβάσμια σιλουέτα τοῦ Γέροντα, ποὺ στεκόταν ὄρθιος κοντὰ στὰ βράχια, μὲ τὸ χέρι ὑψωμένο, καὶ μᾶς εὐλογοῦσε.

Πηγή: Ἅγιος Πορφύριος, Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό

ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ ΚΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΑΠΟ Ι. ΝΑΟ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΡΟΥΛΩΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ 14-12-2015 ΠΗΓΗ simantrochios.gr