Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Nα! Φορώ αυτό που μου έχεις δώσει».
Μια φορά κάποιος μοναχός
πήγε στην πόλη να πουλήσει
το εργόχειρό του.


Εκεί είδε έναν φτωχό
που ήταν γυμνός και,
επειδή τον σπλαχνίστηκε,
του χάρισε το επανωφόρι του.

Ο φτωχός όμως πήγε
και το πούλησε.
Όταν το έμαθε αυτό ο Γέροντας,
λυπήθηκε και μετάνιωσε
που του έδωσε το ένδυμα.

Εκείνη τη νύχτα παρουσιάστηκε
στον Γέροντα -σε όνειρο- ο Χριστός,
φορώντας το επανωφόρι.

Του λέει:
«Μη λυπάσαι.
Nα! Φορώ αυτό που μου έχεις δώσει».
ΠΗΓΗ ΑΝΕΜΩΝ ΠΝΟΗ

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014


ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ:

Μια από τις –ελάχιστες, πλέον, εναπομείνασες- υγιείς, κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις της χώρας μας

Επιμέλεια: Γιώργος Φωτ. Παπαδόπουλος

 


Το Κίνημα ¨ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ¨ ιδρύθηκε στις 12 Μαΐου 1953 από τον αείμνηστο, συνεπή και ασυμβίβαστο χριστιανό αγωνιστή, Νικόλαο Ψαρουδάκη του Σταύρου, δικηγόρο.

Θεμελειώδεις καταστατικές αρχές της ΧΔ όπως τις όρισε ο ιδρυτής της :

• Η πίστη στην Ορθοδοξία

• Το πολιτικό πρόβλημα, κάθε εποχής, είναι μέρος του κοινωνικού και το κοινωνικό, μέρος του ανθρώπινου προβλήματος

• Η ανάλυση των πολιτικοκοινωνικών προβλημάτων και οι προτάσεις για την αντιμετώπισή τους πρέπει να έχουν ως πηγές έμπνευσης τον Χριστιανικό Κοινωνισμό ( ή κοινωνισμό του Χριστιανισμού ) και τα πορίσματα της επιστήμης.

• Τα υπάρχοντα κοινωνικά συστήματα Αστικό-καπιταλιστικό και Μαρξιστικό-Κομουνιστικό έχουν κοινή κοσμοθεωρητική και φιλοσοφική αφετηρία, τον ΥΛΙΣΜΟ. Τον έμπρακτο, το πρώτο και τον φιλοσοφικό, διαλεκτικό, το δεύτερο. Και τα δύο αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ως εργαλείο της παραγωγής και ως καταναλωτικό ον, σε αντίθεση με την Ορθοδοξία, που σε κάθε άνθρωπο ¨βλέπει¨ ένα και μοναδικό πρόσωπο ¨κατ΄ εικόνα και ομοίωση¨ του Δημιουργού-Τριαδικού Θεού, μια μετοχή στην αιωνιότητα !

Έτσι για τη ΧΔ, τα υλιστικά συστήματα και τα κόμματα που τα εκφράζουν δεν μπορούν από τη φύση τους να υπερασπίσουν τον άνθρωπο. Αντιθέτως, η λειτουργία τους οδηγεί νομοτελειακά σε πολέμους, στη βία, στην εκμετάλλευση των αδυνάτων, σε προνόμια στους λίγους και φτώχεια στους πολλούς, σε πνευματική συσκότιση, στη ληστρική χρήση του οικοσυστήματος, στο θάνατο της φύσης, του ανθρώπου και της ανθρωπιάς.

Η ΧΔ στα πρώτα στάδια της, έχει ως όργανα αποφάσεων τον Πρόεδρο και ιδρυτή της και μια προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή.

Το 1961 συγκροτείται οργανωτικά η νεολαία της ΧΔ, η Ελληνική Χριστιανοδημοκρατική Οργάνωση Νέων ( Ε.Χ.Ο.Ν. ).

Το 1967, η ΧΔ διαθέτει πυρήνες και Τοπικές Οργανώσεις σε όλες τις πρωτεύουσες Νομών και περί τους 1000 αντιπροσώπους της, ανά τη χώρα. Έχει αποφασιστεί η κάθοδός της στις εθνικές εκλογές του Μαΐου 1967, οι οποίες, όμως, ματαιώθηκαν από την απριλιανή Δικτατορία.

Στην επτάχρονη Χουντική διακυβέρνηση η ΧΔ δεν συμβιβάστηκε ούτε μια στιγμή με το καθεστώς. Αντιθέτως, το πολέμησε, απελπιστικά μόνη, μέχρι τέλους, τόσο με την παράνομη εφημερίδα «ΧΑΡΑΥΓΗ» της ¨ΕΧΟΝ¨, όσο και με εγκυκλίους οδηγίες προς μέλη και φίλους, κυρίως, όμως, με την εφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ», που υπήρξε ή εφημερίδα ¨πρότυπο¨ της αντιδικτατορικής αντίστασης.

***********************************************************

{Η εφημερίδα «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» ιδρύθηκε το Μάϊο του 1953, από τον Νικόλαο Ψαρουδάκη, με τίτλο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ως όργανο του ομώνυμου πολιτικού κινήματος.
             Με την εκτίμηση-διαπίστωση του 1ου φύλλου ότι:
«Αν ο Χριστιανισμός δεν διώκεται σήμερα, είναι γιατί οι χριστιανοί συνθηκολόγησαν με τους εχθρούς τους και έφτιαξαν ένα άλλο Χριστιανισμό χωρίς πνεύμα και ζωή… Τα δεσμά που χάλκεψαν οι αιώνες πρέπει να συντριβούν» καθιστούσε σαφές ότι ο αγώνας, ό συνεχής, συνεπής και ανένδοτος, άρχιζε.
            Ο σκληρός αυτός αγώνας της Χ.Δ, με μοναδικό μέσο την έμπρακτη πίστη στις αρχές και τις αξίες του χριστιανικού κοινωνισμού, τη μέχρι θυσίας αφοσίωση του ιδρυτού και των στελεχών της και την από το υστέρημά τους προερχόμενη οικονομική εισφορά ανθρώπων του μόχθου και της βιοπάλης, είχε αρχίσει να δίδει πλούσιους καρπούς.
           Το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, τον Απρίλη του 1967, βρίσκει τη «Χ» να έχει πάνω από 30.000 συνδρομητές ! Αρνείται, όμως, να κυκλοφορήσει με καθεστώς προληπτικής λογοκρισίας και να γίνει όργανο της Δικτατορίας. Γι΄ αυτό διακόπτει την έκδοσή της μέχρι τον Ιανουάριο του 1970, οπότε, αίρεται η προληπτική λογοκρισία.
           Οι Δικτάτορες απαιτούν :
Βάλτε όποιον άλλο τίτλο θέλετε, όχι όμως, «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»!
Το Π.Γ της Χ.Δ, που λειτουργεί παράνομα αποφασίζει: Θα κρατήσουμε ως τίτλο μόνο το επίθετο «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ» Το ουσιαστικό «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» θα λείπει για να υπενθυμίζει στον Ελληνικό λαό ότι λείπει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ από την πατρίδα μας.
           Η αρθρογραφία της «Χ» εξέφραζε ολόκληρη την αντιδικτατορική αντίσταση και η κυκλοφορία της ξεπέρασε κατά πολύ τις 100.000 φύλλα! Χαρακτηριστικά άρθρα αυτής της περιόδου, που εκτίναξαν την κυκλοφορία της σε ΜΥΘΙΚΑ Τιράζ, ήταν:
           ΙΟΥΝΙΟΣ 1973 ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΙΛΑΤΕ Κε ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ? 700.000 Φύλλα
           Παρ΄ όλα τα κυκλοφοριακά εμπόδια που πρόβαλε το καθεστώς! ( Σήμερα διαθέτουμε μόνο τρία τσαλακωμένα πρωτότυπα φύλλα στο αρχείο μας). Δεν πωλείται κανένα. Μην τα ζητήσετε!
           5-7-1973 ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ 500.000 «»
           5-9-1973 ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΗΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 600.000 «»
           20-10-1973 η μόνη λύση του πολιτικού προβλήματος: ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Ο κ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ «»
           5-11-1973 Η ώρα των αγώνων έχει σημάνει: Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΟ ΛΑΟ «»
( Αυτός όμως κατά την προσφιλή του τακτική έκανε την πάπια ). χωρίς θαυμαστικό
           8-12-1973 Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΕΠΕΣΕ: ΝΑ ΠΕΣΗ ΚΑΙ Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ 1.000.000 Φύλλα.
           Κόστος: Σύλληψη πάραυτα, και αναγκαστικές διακοπές, Δημοσία Δαπάνη, στη Γυάρο, για τον Νίκο Ψαρουδάκη.
           11-7-1974 «ΔΙΑΡΚΕΣ» ΤΟ ΔΙΚΟ Σας ΕΓΚΛΗΜΑ κύριοι ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΕΣ ! 500.000 «»
           Εδώ ο Νίκος Ψαρουδάκης την έβγαλε φτηνά, μόνο τρεις μήνες διακοπές στον Κορυδαλλό!!! Μόνο μισή ώρα μακριά από το σπίτι του.
           18-7-1975 ΕΞΩ ΟΙ ΑΦΕΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 450.000 «»
           25-7-1975 ΠΑΙΖΕΤΕ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ Κε ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ! 300.000 «»
           Το Δεκέμβριο του 1973, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την ανατροπή του Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη η «Χ» κυκλοφορεί με τίτλο: «Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ ΕΠΕΣΕ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΙ Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ».
           Λίγες μέρες αργότερα, στις 7 Ιανουαρίου 1974, ο ιδρυτής της «Χ» και πρόεδρος της Χ.Δ, Νίκος Ψαρουδάκης συλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στη Γυάρο. Ταυτόχρονα τα Γραφεία της «Χ» σφραγίζονται. Ξανανοίγουν τον Ιούλιο του 1974 με την κατάρρευση του δικτατορικού καθεστώτος.
         Στα 60 χρόνια της η «Χ» με στερήσεις και διώξεις δεν σταμάτησε μέχρι σήμερα να αγωνίζεται για:
• Την Ελευθερία του λόγου
• Την Αλήθεια που πάντα ελευθερώνει
• Τα δίκαια των φτωχών και καταπιεσμένων, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή και πίστη
• Την υπεράσπιση και αλληλεγγύη των λαών που αγωνίζονται για Ανεξαρτησία και Δημοκρατία, ανεξάρτητα από χρώμα, φυλή και πίστη
• Το περιβάλλον που απειλείται με ολοσχερή καταστροφή
• Το σεβασμό της Ορθόδοξης Πίστης και Παράδοσης του λαού μας.
           Τον όλο Αγώνα της η «Χ» συνδέει αναπόσπαστα με την αποκάλυψη της φύσης και του ρόλου:
• Των παντός είδους παραθρησκευτικών αιρέσεων και σκοτεινών οργανώσεων           (Μασονία, Λέσχη Μπιλντεμπέργκ, κ.α.)
• Του διεθνούς Σιωνισμού ως μορφή Ρατσισμού και Ιμπεριαλιστικού μηχανισμού εναντίον των λαών της ευρύτερης περιοχής μας ακόμα και του ίδιου του Ισραηλινού.
• Της Νέας Τάξης και της Νέας Εποχής και του οδοστρωτήρα της Παγκοσμιοποίησης}.

*************************************************************** 

Το 1975 πραγματοποιείται το Α΄ Συνέδριο το οποίο εκλέγει Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, και Κεντρική Επιτροπή. Ψηφίζει επίσης το νέο Καταστατικό και τις θέσεις της ΧΔ. Έκτοτε η πορεία του κινήματος είναι συντεταγμένη. Στις 22-24 Ιουνίου 2007 έγινε το ΣΤ΄ Συνέδριο.

Στη μεταπολιτευτική περίοδο η ΧΔ υιοθέτησε εκλογική τακτική συνεργασιών στη βάση:

• Της Ιδεολογικής, Οργανωτικής και πολιτικής Αυτοτέλειας

• Ενός προγράμματος κοινών θέσεων

Με τους όρους αυτούς συνεργάστηκε:

• Το 1974 με την Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις

• Το 1977 στο σχήμα «Συμμαχία των 5 προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων», με την Σοσιαλιστική Πορεία, Σοσιαλιστική Πρωτοβουλία, ΚΚΕ-εσ, και την ΕΔΑ.

• Η ¨Συμμαχία¨, παρά και αντίθετα με τις προεκλογικές διακηρύξεις της, διαλύθηκε την επαύριο των εκλογών, με ευθύνη κυρίως του ΚΚΕ-εσ. Η ΧΔ και η Σοσιαλιστική Πορεία επέμεναν στη συνέχιση της λειτουργίας και δράσης κατά το κοινό πρόγραμμα.

• Το 1981 η ΧΔ κατέρχεται αυτόνομα στις εκλογές για το Εθνικό και Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά για πολύ λίγες ψήφους έχασε την έδρα στις Βρυξέλες.

• Το 1985 η ΧΔ συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ «για την ολοκληρωμένη αλλαγή». Ο Πρόεδρός της Νίκος Ψαρουδάκης εκλέγεται, ως ανεξάρτητος βουλευτής Επικρατείας, και αφήνει πολιτική παρακαταθήκη, με την Παρρησία και την Τόλμη του, στη Βουλή των Ελλήνων.

• Το 1989 αποφασίζεται η αυτόνομη κάθοδος στις εκλογές, αφού η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ είχε καταστεί αδύνατος, λόγω των σκανδάλων και της ¨δεξιάς στροφής¨ των κυβερνήσεών του.

• Μετά την εκλογική αναποτελεσματικότητα του 1989, η ΧΔ δεν έχει δώσει άλλη εκλογική παρουσία στον εκλογικό στίβο. Δεν έπαψε, όμως, να υπάρχει. Λειτουργεί ως κίνημα πνευματικό, κοινωνικό και πολιτικό. Έχει οργανώσει, με μεγάλη επιτυχία και απήχηση, δεκάδες εκδηλώσεις για καίρια προβλήματα, της Παιδείας, του Πολιτισμού, της Κοινωνίας και των Εθνικών Δικαίων μας.

Τον Αγώνα αυτόν συνεχίζει και τώρα, υποσχόμενη, ουδέποτε να εγκαταλείψει.-

 

***************************************************************

 

Η ΧΔ αναπτύσσει και στις ημέρες μας ένα αξιόλογο και πλούσιο κοινωνικό, θρησκευτικό, εθνικό και φιλανθρωπικό έργο. Συμπαρίσταται σε εμπερίστατους αδελφούς. Κηρύσσει τις αλήθειες της πίστεώς μας. Δραστηριοποιείται κοινωνικά και πολιτικά στις μεγάλες πόλεις της χώρας μας και όχι μόνον. Φίλοι και υποστηρικτές της αναπτύσσονται καθημερινά σε όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής επικράτειας.

Ειδικότερα μετά την φθορά και την ώζουσα παρακμή των κομμάτων εξουσίας, αλλά και τον ανεδαφικό και ξύλινο λόγο των υποτιθέμενων κομμάτων της αντιπολίτευσης, δεξιάς και αριστεράς, ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας προστρέχουν στη ΧΔ, ανακαλύπτοντας εκεί τον πραγματικό κοινωνικό, χριστιανικό αγώνα της δικαιοσύνης και ισοπολιτείας, λουσμένο μέσα στα νάματα της Ορθοδοξίας.

Η ΧΔ εκδίδει την 15νθήμερη  εφημερίδα της, τη ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ, με ετήσια συνδρομή 30 Ευρώ (Ακαδημίας 78 Δ- 10678 Αθήνα), καθώς και μια σειρά βιβλίων του αειμνήστου Προέδρου της, Νίκου Ψαρουδάκη, του μακαριστού Μητροπολίτου Κισσάμου και Σελίνου –Κρήτης, κυρού Ειρηναίου (Γαλανάκη), αλλά και αρκετών άλλων συνεργατών του κινήματος, θεολόγων, νομικών, κοινωνιολόγων, ιστορικών, εκπαιδευτικών, πανεπιστημιακών, πολιτικών επιστημόνων, συγγραφέων, λογοτεχνών, κ.α.

Διοργανώνει -σχεδόν κάθε μήνα- συμπόσια, διαλέξεις και ενημερωτικές ημερίδες, σε διάφορες πόλεις και χώρους, αναφορικά με τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στη χώρα μας, ενώ προβάλλει τον λόγο της τόσο έντυπα όσο και ηλεκτρονικά, μέσα από την ιστοσελίδα της στο διαδίκτυο.

Μάχεται και αντιπαλεύει, μεταξύ άλλων, τον φασισμό, τον ναζισμό και νεοναζισμό, την αθεΐα, τα πολιτικά άκρα, την ιδιοτέλεια, την υποκρισία, τον ανθελληνισμό, τις αιρέσεις, την μασονία.

Στηρίζει την ελληνική πολύτεκνη οικογένεια, τις ιερές Μονές μας, την Ορθοδοξία, τους ακρίτες, τους μετανάστες που έφθασαν εδώ για λόγους καθαρά ανθρωπιστικούς και βιοπορισμού και όχι για να δημιουργήσουν κοινωνικό πρόβλημα.

Δεν λαμβάνει καμία κρατική οικονομική επιχορήγηση, δεν λαμβάνει κανένα κονδύλι από κανένα φορέα. Στηρίζεται αποκλειστικά στις εισφορές και συνδρομές των μελών και των φίλων της, από το υστέρημα των πενομένων Ελλήνων που διψούν για κοινωνική ελευθερία, δημοκρατία και δικαιοσύνη.

Μεγάλες οργανώσεις της λειτουργούν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Πάτρα, Κέρκυρα, Κρήτη, ενώ μικροί πυρήνες οργανώνονται σε πολλές επαρχιακές πόλεις και τα νησιά.    

Πρόκειται για μια από τις -όντως ελάχιστες εναπομείνασες- υγιείς, κοινωνικοπολιτικές δυνάμεις του τόπου, που αξίζει να στηρίξουμε ηθικά και υλικά, προκειμένου να συνεχίσουν το θεοφιλές και φιλανθρωπικό τους έργο.-

                                                                                    Γ.Φ.Π.

Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον -Ψαλμός 102-
ΠΗΓΗ : agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Οἱ ἀμυγδαλιές τῆς ἀγάπης

Κάποτε ἕνας Πορτογάλος πρίγκιπας ἐρωτεύεται παράφορα μιὰ σκανδιναβὴ πριγκίπισσα. Ἡ Σουηδία δέχεται τὰ «προξενιὰ» καὶ σὲ λίγο ἡ νεράιδα τοῦ Βορρᾶ κατεβαίνει στὴν Πορτογαλία. Δὲν ἔχει κανένα ἀπολύτως παράπονο! Ὁ ἄνδρας τὴν ὑπεραγαπᾶ, τὴν προσέχει, σέβεται τὶς ἐπιθυμίες της καὶ ὅλοι τὴν προσέχουν.

Σιγὰ-σιγὰ  συνηθίζει τὸ πράσινο χαλὶ τῆς γῆς. Πολὺ ὅμως λαχταρᾶ τὸ ἄσπρο χρῶμα τῆς πατρίδος της.
- Ἡ πατρίδα μου ἔχει πολλὰ χιόνια, παντοῦ βλέπεις κάτασπρα!

Ὁ πρίγκιπας θέλει πάντα νὰ χαροποιεῖ τὸ ταίρι του. Διατάζει λοιπὸν νὰ φυτέψουν παντοῦ ἀχλαδιές, ἀμυγδαλιές, κερασιές, ποὺ κάνουν ἄσπρα λουλούδια, νὰ φυτέψουν μέσα στὸ παλάτι καὶ γύρω μαργαρίτες λευκές, τριανταφυλλιὲς μὲ κάτασπρα τριαντάφυλλα.
Ἡ πλάση γρήγορα ντύνεται στὰ λευκά!

Ἡ πριγκίπισσα βλέπει τὰ κάτασπρα λουλούδια καὶ ἀγάλλεται ἡ καρδιά της. Συχνὰ ἀγκαλιάζει τὸν ἄνδρα της.
- Σ’ εὐχαριστῶ χρυσέ μου. Ἐσὺ κάνεις τὰ πάντα γιὰ νὰ μ’ εὐχαριστήσεις. Ἐγὼ τί θέλεις νὰ κάνω γιὰ σένα;
- Τίποτε! Θέλω νὰ γελᾶς ἐσύ! Νὰ εἶσαι εὐτυχισμένη!
- Εἶμαι! Δόξα τῷ Θεῶ! Δόξα τῷ Θεῶ!

Ἂν δὲν μπορεῖς νὰ προσφέρεις στὸ ταίρι σου ἑκατό, δῶσε δέκα, πέντε, ἕνα!

Θεόδωρος Κ. Βγόντζας, Ἑνότητα στὸ γάμο, ἔκδ. Λυχνία, 2010, σ. 57

TO ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ :  agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014


ΣΥΝΤΟΜΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΖΑΚΧΑΙΟΥ (ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ)

Του  Γεωργίου  Φωτ.  Παπαδόπουλου- Κήρυκα  του  θείου  λόγου

 


<<Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι, σήμερον γάρ εν τω οίκω σου δεί με μείνε>>

(Λουκ. ΙΘ΄, 5)

 

            Αγαπητοί μου αδελφοί,

 

            Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή, ο Κύριος και Θεός μας ευρίσκεται καθοδόν προς την Ιεριχώ. Ευρίσκεται σε μια από τις αναρίθμητες περιοδείες του, οπότε διήρχετο τας πόλεις και τα κώμας <<ευεργετών και ιώμενος πάντας>>, ευεργετώντας και θεραπεύοντας όλους όσοι ζητούσαν το έλεος Του και αποδέχονταν τον θείο νόμο Του.

            Σε μια από τις περιοδείες Του αυτές, οπότε και το πλήθος του κόσμου ήταν μεγάλο και δεν μπορούσε εύκολα κάποιος να πλησιάσει τον Κύριο, βρέθηκε και ο μικρόσωμος Ζακχαίος. Ο Ζακχαίος δεν ήταν ένα τυχαίο πρόσωπο. Ήταν τελώνης, ανώτερος υπάλληλος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Και, ως τελώνης, ήταν υποχρεωμένος να εισπράττει φόρους υπέρ του Δημοσίου. Όμως, όπως οι περισσότεροι Τελώνες έβαζαν χρήματα στην τσέπη τους από τον κρατικό κορβανά, έκλεβαν δηλαδή το Δημόσιο, έτσι ήταν και ο Ζακχαίος. Θα μπορούσε κάλλιστα ο Ζακχαίος να παραλληλιστεί με τους σημερινούς πολιτικούς της χώρας μας οι οποίοι, στο όνομα του λαού και δήθεν για να υπηρετήσουν το λαό και την πατρίδα, έκλεψαν, κατέκλεψαν το ελληνικό Δημόσιο και έφεραν τη χώρα μας εδώ που την έφεραν, σ΄ αυτά τα χάλια της χρεοκοπίας, να ζει με δανεικά.

            Ο Ζακχαίος, λοιπόν, άκουσε περί του Ιησού και πίστευσε στον Ιησού. Και ο ζήλος και η αγωνία του να Τον δει ήταν τόση που, ανέβηκε επάνω σε μια <<συκομορέα>> (Λουκ. ΙΘ΄, 4), σε μια συκομουριά, για να Τον δει από ψηλά αφού ήταν μικρόσωμος και δεν μπορούσε μέσα από το πλήθος των ανθρώπων.

            Ο καρδιογνώστης Κύριος αντίκρισε τον Ζακχαίο και του έκανε την μεγάλη τιμή να τον καλέσει κοντά Του. Και όχι μόνο να τον καλέσει κοντά Του αλλά να του πει ότι θα μείνει και στο σπίτι του.<< Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι, σήμερον γάρ εν τω οίκω σου δει με μείνε>>. Ο Ζακχαίος εξεπλάγη. Αλλά η ενέργεια αυτή του Κυρίου ήλθε να διδάξει ότι, αρκεί ο αμαρτωλός άνθρωπος να πιστεύσει στον Κύριο, να μετανοήσει, να αλλάξει τρόπο ζωής και ο Θεός δεν θα τον εγκαταλείψει, αλλά θα μείνει μαζί του διαπαντός. <<Ου μη σε ανώ (αφήσω), ουδέ μη σ΄ εγκαταλείπω>>(Εβρ. ΙΓ΄, 5). Ο Ζακχαίος, αμαρτωλός ών, άδικος και άρπαγας το πρώτον (πριν), μετεστράφη από την παρουσία του Κυρίου στη ζωή του, ομολόγησε τα αμαρτήματα του και υποσχέθηκε αλλαγή τρόπου ζωής, εφάρμοσε την μετάνοια στη βιοτή του.<< Είμαι αμαρτωλός Κύριε να εισέλθεις υπό την στέγη του σπιτικού μου>>, είπε. Αρχή μετανοίας. Και στη συνέχεια διόρθωση βίου: <<Τα ημίσυ των υπαρχόντων μου δίδωμι πτωχοίς και ει τινός τι εσυκοφάντησα αποδίδωμι τετραπλούν>> (Λουκ. ΙΘ΄, 8). Τα μισά από όσα έχω θα δώσω στους πτωχούς (να αυτό που είπε ο Κύριος, όποιος έχει δύο πράγματα να δίδει το ένα στον φτωχό. Εδώ απ΄όσα έχει ο Ζακχαίος δίδει το ½). Και εάν αδίκησα κάποιον ή του άρπαξα κάτι, θα του το επιστρέψω στο τετραπλάσιο ! Ποιος, αδελφοί μου, πράττει κάτι αντίστοιχο σήμερα ? Εάν οι πολιτικοί της χώρας μας εφάρμοζαν αυτό που εφάρμοσε ο Ζακχαίος, σήμερα η χώρα μας θα ευημερούσε και η φτώχεια θα ήταν είδος υπό εξαφάνιση.

            Στο σημείο αυτό να πούμε και κάτι ακόμη: Ο Κύριος δεν έστρεψε τυχαία το βλέμμα του επάνω στον Ζακχαίο. Θα μπορούσε να πει κάποιος: Έτυχε και τον είδε ο Κύριος και τον κάλεσε κοντά Του. Όχι, αδελφοί μου, τίποτε δεν είναι τυχαίο. Στην Ορθοδοξία δεν υπάρχει τύχη. Υπάρχει μόνον θεία πρόνοια και αυτεξούσιο του ανθρώπου. Εάν υπήρχε τύχη και ο άνθρωπος αφηνόταν έρμαιο στα χέρια της τύχης, τότε θα καταργείτο η ελευθερία και το αυτεξούσιο του ανθρώπου, δηλαδή ο άνθρωπος θα ήταν υποχείριο μιας ανύπαρκτης και άδικης τύχης. Όμως, υπάρχει θεία πρόνοια, υπάρχει φωτισμός Θεού, υπάρχει πίστη. Όλα αυτά είναι αρετές που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο, αρκεί ο άνθρωπος να κάνει μια κίνηση: Να ζητήσει το έλεος του Θεού δια της μετανοίας. Εάν ο άνθρωπος αφήσει χώρο στη ζωή του στον Θεό και επιτρέψει να καλλιεργήσει την ψυχή του ο θείος φωτισμός, τότε μετανοεί, σώζεται, αγιάζεται. Τίποτε στη ζωή δεν είναι γραπτό, δεν υπάρχει τύχη, ούτε μοίρα… Ο Θεός προγνωρίζει, αλλά δεν προκαθορίζει. Επεμβαίνει πολλάκις στη ζωή των ανθρώπων δείχνοντάς του τρόπους μετανοίας. Όμως, εάν ο άνθρωπος παρόλα όσα ο Θεός του δείχνει δεν μετανοεί, τότε δεν ευθύνεται ο Θεός. Ο Θεός έδωσε ελευθερία στην επιλογή του ανθρώπου. Αλλά έδωσε και κρίση (μυαλό και κριτήρια) στον άνθρωπο. Και του έδωσε και τον Ιερό Νόμο, την Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη συνολικά) ώστε να γνωρίζει ποιο είναι το σωστό και να πορεύεται στη ζωή του με βάση την Αγία Γραφή. Τώρα, εάν ο άνθρωπος δεν θέλει να Τον ακολουθήσει, είναι δικαίωμά του. Όμως, δεν μπορεί κανένας να μιλά για τύχη, μοίρα, γραφτό, παρά για θεία πρόνοια και επιλογές του ανθρώπου, ως προϊόν του αυτεξουσίου του (εάν επί παραδείγματι, κάποιος πάει κοντά σε έναν γκρεμό και του φωνάξει κάποιος <<μην προχωρήσεις, θα σκοτωθείς>> και εκείνος προχωρήσει και σκοτωθεί, θα πούμε ότι φταίει ο Θεός που επέτρεψε να σκοτωθεί ? Το ίδιο ισχύει και με ένα σωρό άλλα ζητήματα). Υπάρχουν, βέβαια και περιπτώσεις που ο άνθρωπος δεν ευθύνεται για πλείστα όσα δεινά (κατ΄ άνθρωπον) όπως π.χ. μια πλημμύρα, ένας σεισμός, μια ανίατη ασθένεια, μια επιδημία, κλπ. Στις περιπτώσεις αυτές ισχύει το των Αγίων Πατέρων <<οι ασθένειες δίδονται στους κακούς για να γίνουν καλοί και στους καλούς για να γίνουν Άγιοι>>.  Ποιος άνθρωπος μπορεί με βεβαιότητα να πει ότι, το <<κακό>> αυτό που βρήκε κάποιον άνθρωπο και για το οποίο δεν ευθυνόταν ο ίδιος, δε στάθηκε αφορμή για τη σωτηρία της ψυχής του ? Θα αναφέρω ένα παράδειγμα: Τα 14.000 νήπια που έσφαξε ο Ηρώδης και είναι οι πρώτοι Άγιοι Μάρτυρες της Εκκλησίας μας μετά την ενανθρώπιση του Χριστού. Θα πει κάποιος, τι έφταιξαν τα νήπια αυτά ? Αλλά δεν λέει το σπουδαιότερο: Εάν δεν θυσιάζονταν, χάριν του Χριστού, θα ήταν Άγιοι ? Θα μεγάλωναν και θα πέθαιναν, λόγου χάριν, 60-70-80 ετών. Μας εγγυάται κανένας ότι θα πήγαιναν στον παράδεισο ? Όχι. Θα ζούσαν άλλα 60 ή 70 χρόνια επιγείου ζωής και θα έχαναν την αιωνιότητα. Μπορεί κάποιος να φανταστεί τι σημαίνει αιωνιότητα και ποιο το μέγεθός της έναντι της σημερινής επίγειας ζωής μας ? Ασφαλώς όχι. <<Χίλια έτη ενώπιον Σου, Κύριε, ως μια ημέρα η εχθές>>(89ος Ψαλμός Δαυίδ). Χίλια χρόνια για σένα, Χριστέ, είναι σαν μια μέρα από τη ζωή μας, σαν τη χθεσινή που πέρασε. Έτσι, τα άγια νήπια κέρδισαν την αιωνιότητα και βρίσκονται κοντά στον Χριστό. Δεν υπάρχει, λοιπόν, τύχη, ούτε μοίρα, ούτε γραπτό. Υπάρχει θεία πρόνοια, αυτεξούσιο του ανθρώπου, ελευθερία βούλησης, κρίση Θεού και ο Θεός προγνωρίζει αλλά δεν προκαθορίζει, επεμβαίνει όμως πολλάκις για τη σωτηρία της ψυχής μας. Αυτά όλα δεν είναι εύκολο να τα καταλάβει κάποιος ο οποίος δεν αποδέχεται την πίστη και την έννοια του παντοδύναμου Θεού στη ζωή του, ούτε για όποιον ενεργεί με βάση μόνον την κοσμική σκέψη και λογική. Πρέπει να έλθει κοντά και να βιώσει την πίστη  έμπρακτα. <<Έρχου και ίδε>> (Ιωάν. Α΄, 46). Διαφορετικά, εάν υπάρχει τύχη ή μοίρα και όλα είναι προκαθορισμένα, τότε δεν θα υπήρχε λόγος να προσευχόμαστε και να παρακαλούμε τον Θεό για οτιδήποτε, όπως και δεν θα είχε νόημα να έλθει ο ίδιος ο Κύριος επί της γης, με μορφή ανθρώπινη, να θυσιαστεί και να αναστηθεί, σώζοντας το ανθρώπινο γένος και οδηγώντας το στην αφθαρσία και αθανασία. Μια τέτοια θεωρία πέραν του γεγονότος ότι δεν είναι ούτε Ορθόδοξη, ούτε καν χριστιανική, οδηγεί στον αφανισμό του ανθρώπου και στην στασιμότητα του, υπό την έννοια ότι δεν του επιτρέπει να αγωνιστεί και, δια της πίστεως, της μετανοίας και της τήρησης του νομού του Χριστού, να κερδίσει την αιωνιότητα.

            Ο Ζακχαίος έκαμε ορθή κρίση του αυτεξουσίου και της ελευθερίας που ο Κύριος του έδωκε. Και το Πνεύμα του Θεού τον φώτισε και τον οδήγησε <<εις νομάς σωτηρίους>>, στη σωτηρία της ψυχής του. <<Ου το Πνεύμα Κυρίου εκεί ελευθερία>> (Β΄ Κορινθ. Γ΄, 17) και <<υμείς δε επ΄ ελευθερία εκλήθητε>> (Γαλ. Ε΄, 12).

            Η έμπρακτη μετάνοια του Ζακχαίου οδήγησε το σπίτι του σε εύδιο, σε απάνεμο, σε γαλήνιο λιμάνι. Στην αγκαλιά του Θεού. Η αλλαγή του τρόπου σκέψης και ζωής, έκαμε τον πρώην άρπαγα τελώνη, να γίνει διαπρύσιος, φλογερός, κήρυκας των θείων εντολών. Και ο Κύριος εδήλωσε ότι <<σήμερον σωτηρία εν τω οίκω τούτω εγένετο>> (Λουκ. ΙΘ΄, 9), σήμερα σώθηκε τούτο το σπίτι, αυτή η οικογένεια, που ολόκληρη πίστευσε στον Κύριο και ενστερνίστηκε τις θείες αυτές εντολές. Εμπήκε, έτσι, ο Κύριος, χρονικά αλλά και τροπικά (εν χρόνω αλλά –κυρίως– εν τρόπω) στην οικογένεια του Ζακχαίου που, έκτοτε, αποτέλεσε πρότυπο οικογενείας εν Χριστώ. Η δε <<συκομορέα>>, συμβολίζει την μετάνοια αυτή, που οδηγεί τον άνθρωπο ψηλά, να ατενίσει τον Θεό με καθαρότητα και ο Θεός να την επιβραβεύσει. Ο Ζακχαίος ανέβηκε ψηλά χάρη στη συκομουριά, δηλαδή την μετάνοια που τον οδήγησε στον Χριστό. 

            Κάποιοι, πλησίον του Κυρίου, δυσανασχέτησαν όταν Εκείνος επέλεξε να πάει στο σπίτι του τελώνη να μείνει <<ότι παρά αμαρτωλώ εισήλθε καταλύσαι>> (Λουκ. ΙΘ΄, 7). Αλλά ο Κύριος τους έδειξε την μεταστροφή, την αλλαγή, την καλή αλλοίωση που μπορεί να επιφέρει η μετάνοια. Και άλλοτε τους είπε <<ου χρείαν έχουσι οι ισχύοντες ιατρού αλλ΄ οι κακώς έχοντες>> (Ματθ. Θ΄, 11). Δεν έχουν ανάγκη ιατρού οι υγιείς αλλά οι ασθενείς. Και ο Κύριος επί γης <<ήλθε ζητήσαι και σώσαι το απολωλός>> (Λουκ. ΙΘ΄, 10). Ο Κύριος ήλθε να σώσει το χαμένο λογικό πρόβατο, τον άνθρωπο που είχε πέσει και παραστρατήσει, εν προκειμένω τον Ζακχαίο. Και ο Ζακχαίος με την πίστη, την μετάνοια, την ελεύθερη βούλησή του, το πέτυχε ! Γι΄αυτό και <<σωτηρία εν τω οίκω του εγένετο>>.

 

Αγαπητοί μου αδελφοί,

 

            Την ημέρα τούτη, ας διδαχθούμε από το λαμπρό παράδειγμα του Ζακχαίου και ας εφαρμόσουμε ό,τι εκείνος εφάρμοσε στη ζωή του. Τα μισά από όσα έχουμε και δεν μας είναι απαραίτητα στη ζωή μας, ας τα δώσουμε σε εκείνους που τα έχουν –πραγματικά– ανάγκη. Και εάν κάτι κάποτε κλέψαμε από κάποιον, ας του το επιστρέψουμε τετραπλάσιο. Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας λένε ότι, εάν θέλεις να χάσεις όλη σου την περιουσία, βάλε μέσα της ένα κλεμμένο πράγμα. Θα την χάσεις ολόκληρη. Ένας τσοπάνης είχε 1000 κατσίκια κι έκλεψε ένα ξένο. Την άλλη ημέρα του ψόφησαν και τα 1000. Ήταν άρρωστο και δεν το ήξερε. Η πλεονεξία του τον οδήγησε σε αφανισμό της περιουσίας του.

            Ας διδαχθούμε εμείς κι ας διδαχθούν και οι πολιτικοί μας. Όσοι έκλεψαν να επιστρέψουν τα κλοπιμαία εις τετραπλούν στο ελληνικό Δημόσιο. Ο λαός στενάζει και βοά εξαιτίας των δικών τους αμαρτιών. Εάν δεν τα επιστρέψουν τους περιμένει μεγάλη τιμωρία. Ακόμη και εάν ξεφύγουν από την ανθρώπινη δικαιοσύνη δεν θα ξεφύγουν από τα χέρια του Θεού που είναι ολοζώντανος και κατακαίει κάθε κακό. <<Και γάρ ο Θεός ημών πυρ καταναλίσκον>> (Εβρ. ΙΒ΄, 29). Ας δείχνουμε έλεος, ευσπλαχνία έναντι των συνανθρώπων μας, για να βρούμε έλεος από τον Θεό εν ημέρα κρίσεως. Ο Άγιος Απόστολος Ιάκωβος αναφέρει χαρακτηριστικά <<η κρίσις ανέλεος τω μη ποιήσαντι έλεος>> (Ιακ. Β΄, 13).

            Γι΄ αυτό ας ΜΕΤΑΝΟΟΥΜΕ και ας δείχνουμε προς όλους έμπρακτα την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και την ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ μας, όπως αρμόζει σε κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό. Αμήν.-

 

 

Χίος,  25-01-2014

Γεώργιος  Φωτ.  Παπαδόπουλος

 Κήρυκας  θείου  λόγου


ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ …ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΣΤΗ ΧΙΟ, ΤΟΝ ΓΕΝΑΡΗ ΤΟΥ 2014

(& μια πρόταση για το δημοτικό κτίριο της οδού Απλωταριάς, αλλά και τη συγκρότηση νέου δημοτικού συνδυασμού !)

Του Γιώργου  Φωτ.  Παπαδόπουλου

 


* Παρήλθε ο Δεκέμβριος και δεν προφθάσαμε να πούμε δυο λόγια για την υπέροχη εκδήλωση, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Ιεροψαλτών Χίου <<Ρωμανός ο Μελωδός>>, την Κυριακή 29 Δεκεμβρίου το απόγευμα, στον Ι. Ναό Αγίας Άννας Καπέλας, προς τιμήν του Πρωτοψάλτη Λεωνίδα Σφήκα.

            Η εκλεκτή χορωδία του Συλλόγου απέδωσε εξαίσιους εκκλησιαστικούς ύμνους του ιερού Δωδεκαημέρου, υπό τη δ/νση του χοράρχη της, κ. Δημητρίου Ελ. Ζαννίκου, ενώ ο Πρόεδρος του Συλλόγου, κ. Ιωακείμ Ροδινός, αναφέρθηκε εν συντομία στην ειρμολογική επεξήγηση τους και στην αναγκαιότητα πραγματοποίησης της εν λόγω εκδήλωσης.

            Να σημειώσουμε ότι, ο Σύλλογος Ιεροψαλτών Χίου <<Ρωμανός ο Μελωδός>>πραγματοποιεί εκδηλώσεις καθόλη τη διάρκεια του έτους. Αντίστοιχη εκδήλωση πραγματοποίησε, το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013, στην -κατάμεστη κόσμου- πολιτιστική αίθουσα της Καλαμωτής, προσκληθείς από τον, πάντοτε πρωτοπόρο και εργώδη, Πολιτιστικό Σύλλογο Καλαμωτής, με τον ακάματο συντονιστή του, κ. Αντώνη Κοσσένα, κατά την οποία κεντρικός ομιλητής, κατόπιν εντολής και ευλογίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Μάρκου, ήταν ο γράφων (τα παρόντα), με θέμα <<Λαθών ετέχθης υπό το σπήλαιον>> (<<Κρυφά γεννήθηκες, Χριστέ, στη σπηλιά>>).

 

            * Έφθασαν στα χέρια μας τρεις νέες, πανέμορφες, εκδόσεις.

            Πρόκειται, καταρχήν, για την Ακολουθία και τον Παρακλητικό Κανόνα στον Άγιο, ένδοξο, Νεομάρτυρα Αγγελή τον Αργείο, θαυματουργό ιατρό, τον εν Χίω αθλήσαντα, με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από του μαρτυρίου του, στην -τότε Τουρκοκρατούμενη- Χίο. Τις Ακολουθίες συνέταξε ο μελίρρυτος Δρ. Χαράλαμπος Μ. Μπούσιας, Μεγάλος Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας (Πατριαρχείου Αλεξανδρείας) και εκλεκτός φίλος της Χίου, με την ευγενική προτροπή και χορηγία της Ιεράς Μονής Αγίων Πατέρων, Προβατείου Όρους, Χίου και του Ηγουμένου της, Αρχιμανδρίτου π. Αμβροσίου Ψωμιά.

            Η δεύτερη αφορά το εγκόλπιο (τσέπης) ημερολόγιο 2014 της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, εκδιδόμενο προνοία και φροντίδι του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Μάρκου, επίσης αφιερωμένο στον Άγιο Αγγελή, τον βίο και τη συμβολή του οποίου, με επιμέλεια και σπουδή, παρουσιάζει –στο πρώτο μέρος της έκδοσης –ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως μας, Αρχιμανδρίτης π. Γεώργιος Λιαδής, Δρ. Θεολογίας.

            Η τρίτη αφορά το νέο ημερολόγιο τοίχου του Συλλόγου Πυργούσων Αττικής <<Το Πυργί της Χίου>>, με φωτογραφικό περιεχόμενο και θέμα τις παρέες των συγχωριανών σε κάποιες άλλες, παλαιότερες, εποχές. Μας ξύπνησε μνήμες αγαθές και ευχάριστες. Συγχαίρω τον Σύλλογο για το πλούσιο, πολυσχιδές έργο του και ευχαριστώ την ακούραστη Πρόεδρο του, κ. Μαρία Μπρή- Παπαμακαρίου, για τον ζήλο και την αγάπη της, που εκφράζει ποικιλοτρόπως, προς όλους μας.

 

            * Κάθε ημέρα που περνά, βλέπουμε το κτίριο του <<Ξενία>>, στην άλλοτε ανθούσα περιοχή <<Μπέλα Βίστα>>, να καταρρέει. Και μαζί με αυτό καταρρέουν οι πόθοι και οι ελπίδες μας για πιθανή αξιοποίησή του. Ήδη οι χώροι του 1ου ορόφου του (όπου υπήρχε μικρή αίθουσα δεξιώσεων, ως λέσχη αξιωματικών) έχει διαλυθεί από τις δυσμενείς,  χειμωνιάτικες, καιρικές συνθήκες δύο και πλέον ετών, με αποτέλεσμα να έχουν ξηλωθεί πόρτες, παράθυρα, τζάμια, σοβάδες, κουφώματα, κ.α. Θυμηθείτε το ότι, θα γίνει ατύχημα σύντομα, εάν ο χώρος δεν σφραγιστεί και απαγορευτεί η πρόσβαση οχημάτων και πεζών στον περιβάλλοντα χώρο του. Ντροπή για τους πολιτικούς της Χίου (βουλευτές, Περιφέρεια και Δήμο). Ας ρωτήσουν στη Σάμο να μάθουν τι έγινε με το εκεί <<Ξενία>>. Εδώ, δεν μπορούν να διευθετήσουν το <<Ξενία>>, που είναι έτοιμο και μιλάνε για αξιοποίηση των <<Ταμπάκικων>> που, Κύριος οίδεν, εάν θα αξιοποιηθούν ποτέ ? Αλήθεια, ήθελα να υποβάλλω, προς κάθε ιθύνοντα, το εξής, εύλογο, ερώτημα: Δόθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ από Χιώτες ευπατρίδες για να δημιουργηθεί εκεί (στα Ταμπάκικα) μια σύγχρονη δομή για την πανεπιστημιακή -και όχι  μόνον-  κοινότητα της Χίου. Και τώρα ναυαγούν όλα. Μήπως νομίζουν κάποιοι ότι, οι ευπατρίδες αυτοί είναι ηλίθιοι να ξαναδιαθέσουν χρήματα για οτιδήποτε κοινωφελές μέσα στη Χίο, όταν βλέπουν τα χρήματά τους να καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων ?

 

            * Πολύς λόγος έγινε τελευταία στη Χίο περί αυτοκτονιών, μακροθυμίας (ανοχής) της Εκκλησίας στο θέμα αυτό, κλπ. Έγινε ένα σοβαρότατο λάθος εκ μέρους ορισμένων ΜΜΕ αναφορικά με τον τρόπο που παρουσίασαν κάποια λεπτά ζητήματα και που υποδήλωσε άγνοια όσων πρεσβεύει η Εκκλησία μας, νομίζοντας ότι προσφέρουν, μέσα από τον σχολιασμό που έκαναν, θετική συμβολή σε εποικοδομητική στήριξη των πολιτών αλλά και των οικείων κάποιων εκ των εκλιπόντων.

            Δεν είναι σωστό να αναφερθώ σε πρόσωπα, για αυτόχειρες, κλπ. Είναι, όμως, ιερή υποχρέωση να επανέλθω, μόλις καθησυχάσει ο ΄΄κουρνιαχτός΄΄ και να παρουσιάσω γενικά –μέσα από ένα σημείωμα- άρθρο– τι πρεσβεύει η Εκκλησία μας γύρω από το ζήτημα αυτό και γιατί. Επίσης, τι ισχυρίζονται πολλοί (συνήθως οικείοι και φίλοι των αυτοχείρων) και επικαλούνται εσφαλμένα και γιατί. Ο κόσμος πρέπει να διαφωτίζεται και να μην μένει στην άγνοια. Ούτε να μεταφράζει τα λάθη ή τις ατέλειες (ή και την ανοχή άλλων) σε ένα είδος μιας πρόσκαιρης ανακούφισης όσων μένουν πίσω… Έτσι κι εγώ θα εφαρμόσω το του Αποστόλου Παύλου προς τον μαθητή του, Απόστολο Τιμόθεο: <<κρυξον τον λγον, επστηθι ευκαρως ακαρως, έλεγξον, επιτμησον, παρακλεσον, εν πση μακροθυμα και διδαχή. Έσται γάρ καιρς ότε της υγιαινοσης διδασκαλας ουκ ανξονται, αλλ κατ τας επιθυμας τας ιδας εαυτοίς επισωρεσουσι διδασκλους κνηθμενοι την ακον, και από μεν της αληθεας την ακον αποστρψουσιν, επ δέ τους μθους εκτραπσονται. Συ δ νήφε εν πάσι, κακοπθησον, έργον ποησον ευαγγελιστού, την διακοναν σου πληροφρησον>>(Β΄ Τιμοθ. Δ΄, 2-5). Δηλαδή  <<κήρυξε το λόγο, επίμεινε σε κατάλληλο και ακατάλληλο καιρό, έλεγξε, επιτίμησε, πρότρεψε με κάθε μακροθυμία και διδαχή. Γιατί θα υπάρξει καιρός που δε θα ανέχονται την υγιή διδασκαλία, αλλά κατά τις δικές τους επιθυμίες θα μαζέψουν για τους εαυτούς τους σωρό από δασκάλους, επειδή θα αισθάνονται φαγούρα στα αυτιά, και αφενός θα αποστρέψουν την ακοή τους από την αλήθεια, αφετέρου θα εκτραπούν προς τους μύθους. Εσύ όμως πρόσεχε σε όλα, κακοπάθησε, κάνε έργο ευαγγελιστή, εκτέλεσε πλήρως τη διακονία σου>>(Β΄ Τιμοθ. Δ΄, 2-5).

 

            * Πολύς λόγος έγινε, μέσα από ανακοινώσεις του Δήμου- συνεντεύξεις κλπ. και για την ανάπλαση ενός παραδοσιακού, νεοκλασικού, κτιρίου στην Απλωταριά, ιδιοκτησίας του Δήμου Χίου (εκ της πρώην Σχολικής Εφορίας- Βιβλιοθήκης <<ΚΟΡΑΗΣ>>). Έλεος, φτάνει πια. Οι παλαιότεροι έλεγαν δύο σοφές παροιμίες: <<περσινά ξινά σταφύλια>> και <<Όπου θέλει ο τσουκαλάς κολλά τ΄ αυτιά του τσουκαλιού>> ! Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν εκδοθεί τουλάχιστον 15 ανακοινώσεις και δελτία τύπου για το κτίριο αυτό. Κάθε Δήμαρχος πανηγυρίζει, όχι μόνο ότι είναι δικό του έργο η ανάπλασή του (καλά αυτό, ας γίνει και ας είναι όποιου να΄ ναι), αλλά δίνοντας την εντύπωση στον κόσμο ότι οι εργασίες ανάπλασης ξεκινούν αύριο το πρωί…

            Για την ιστορία να πούμε ότι, το έργο αυτό σχεδιάστηκε από παλαιότερες δημοτικές Αρχές, όμως η μεγαλύτερη και σοβαρότερη δουλειά έγινε, από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου, επί δημοτικής Αρχής Μεννή, οπότε και έλαβαν τέτοια εντολή. Τότε έγινε ΜΕΛΕΤΗ, και ΠΡΟΤΑΣΗ στο ΕΣΠΑ, κατάφερε δε να επιτύχει την αρχική ΠΡΟΕΝΤΑΞΗ του. Από εκεί και πέρα ας γίνει (που θέλει τουλάχιστον 5 χρόνια από σήμερα και θυμηθείτε το !) και ας πανηγυρίζει όποιος είναι τότε Δήμαρχος και κόψει την κορδέλα ! Πάντα έτσι δεν γίνεται ? Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα ! Όμως, έτσι πρέπει διότι στη δημόσια διοίκηση και την αυτοδιοικητική βιοτή υπάρχει ροή, φυσική συνέχεια, όχι στασιμότητα.

            Πάντως, για όσους δεν γνωρίζουν καλά τα περί Δήμου Χίου, πρέπει να πω ότι, επειδή το εν λόγω κτίριο ανήκε στην πρώην Σχολική Εφορία {μέσα στην οποία είναι και το κτίριο της Βιβλιοθήκης <<ΚΟΡΑΗΣ>> - ΄΄ανάθεμα΄΄ κι αν το ξέρουν στο Δήμο Χίου (ή τη Βιβλιοθήκη) ότι τους ανήκει η Βιβλιοθήκη κτιριακά και γι΄ αυτό πάντοτε υπήρχε εκπρόσωπος του Δήμου στην Εφορία της (κάτι που κατήργησε η, υπό την Υπουργό κ. Γιαννάκου, κυβέρνηση της ΝΔ, προ οκταετίας περίπου), όπως και το ότι ο Δήμος οφείλει να την επιχορηγεί και υπάρχει ειδικός κωδικός εξόδων στον προϋπολογισμό του, για την επιχορήγηση της Βιβλιοθήκης (άκουγε κ. Μπελλέ, διότι οι προηγούμενοι δεν άκουγαν και δεν ζητούσαν χρήματα από τον Δήμο, που οφείλει να σας δίδει, έστω περιστασιακά, ως ο φορέας που εισπράττει έσοδα από ενοίκια κτιρίων που ανήκαν στην πρώην Σχολική Εφορία, δηλαδή κι εσάς)} και περιήλθε στο Δήμο Χίου οριστικά περί το 1990, καλό θα ήταν να υπάρξει μια συνεργασία με το Εφορευτικό Συμβούλιο της Βιβλιοθήκης <<ΚΟΡΑΗΣ>> (η οποία νυν ασφυκτιά χωροταξικά) αλλά και τη δ/νση του 1ου Γυμνασίου Χίου, πριν γίνει οτιδήποτε. Ο χώρος αυτός (του νεοκλασικού κτιρίου της Απλωταριάς) μπορεί γίνει είτε παράρτημα της Βιβλιοθήκης είτε ακόμη και να στεγάσει το Μουσείο Φυσικής και Ιστορίας του Γυμνασίου Αρρένων. Ασχολείται, όμως, κανένας σοβαρά με όλα τούτα στο Δήμο Χίου ή μεριμνούν και τυρβάζουν περί άγρας ψήφων, εν όψει δημοτικών εκλογών, δίδοντας –απαξάπαντες– συνεντεύξεις που μοιράζουν φρούδες ελπίδες ?

 

            * Αλήθεια, με την ευκαιρία τούτη, οι πίνακες που είχαν εκτεθεί στο Μουσείο Νίκου Γιαλούρη (στο δημοτικό ακίνητο της οδού Βενιζέλου 75) που βρίσκονται ? Εκτίθενται κάπου ? Υφίσταται, πλέον, Μουσείο Νίκου Γιαλούρη ? Γιατί δεν μεταφέρεται μια μόνιμη έκθεση στο κτίριο της οδού Απλωταριάς, που θα δύναται να λειτουργεί με ωράριο όπως και των υπολοίπων Μουσείων ή των καταστημάτων του εμπορικού κέντρου, ώστε να είναι επισκέψιμη από το ευρύ κοινό ? Περί Μουσείου Γιαλούρη, Πινακοθήκης, Ομηρείου, Φιλαρμονικής, θα επανέλθουμε λίαν συντόμως. Και με πολλά !

 

* Και, ξανά, με την ευκαιρία αυτή. Ντροπή στο Δήμο Χίου που δεν είδαμε στον τοπικό Τύπο να εκδώσει ούτε ένα ψήφισμα για τον πρόσφατο θάνατο της Μυρτώς Χανδρή, Χίας αρχόντισσας με μεγάλη καρδιά. Πέραν του ότι βοήθησε πολλούς Χιώτες προσωπικά, αλλά και διέθεσε χρήματα σε φιλανθρωπικές και κοινωνικές οργανώσεις, διέθεσε αρκετά και για τον Δήμο Χίου, προκειμένου να εξωραϊστεί το Μουσείο Νίκου Γιαλούρη, κατόπιν παρακλήσεως του τότε Δημάρχου Μάρκου Μεννή (περί το έτος 2005). Γιατί ο Δήμος την λησμόνησε σε χρόνο λιγότερο των 10 ετών από τη δωρεά της αυτή ? Μετά ζητάμε τη συνδρομή των εχόντων για κοινωνικούς σκοπούς. Τρομάρα μας !<< Ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος>> (Γεώργιος Παπανδρέου). Τελικά, μόνο η Εκκλησία ξέρει και εκτιμά τους ευεργέτες και δωρητές της, γι΄ αυτό και πετυχαίνει μέγιστα αποτελέσματα.    

 

            * Πολλοί με ρωτούν πότε θα αποκαλύψω όσα γνωρίζω περί υποψηφιοτήτων (για τον εν δυνάμει επικεφαλής αλλά και πιθανούς υποψ. συμβούλους) στο Δήμο Χίου και την Περιφερειακή Ενότητα Χίου. Τους λέγω: <<υπομονή>>. Εάν ανοίξω το στόμα μου θα γίνει … πολιτικός σεισμός ! Δεν ήλθε ακόμη η κατάλληλη στιγμή, εξάλλου <<Τον γαμπρό τον ξυρίζουν στο τέλος>>. <<Σημεία και τέρατα>>, πολιτικά ασφαλώς, σε Δήμο και Περιφέρεια. Εάν ακούσετε θα σας πέσουν τα μαλλιά… Ένα, μόνο, θα πω: Αυτές τις εκλογές η αξιοπρέπεια θα είναι είδος υπό εξαφάνιση. Και όσοι, εδώ και χρόνια, επινόησαν τα γνωστά <<μωσαϊκά>>, τώρα αυτά θα τους συνθλίψουν ! Ιδιαίτερα οι δυο μεγάλοι των δυο αντιθέτων πολιτικών παρατάξεων που –στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας– συγκυβερνούν. Ανελέητη σφαγή ! Νέο <<μωσαικό>> θα αφανίσει τα δυο ήδη δηλωμένα. Προσωπικά, έχω μια απορία: Εγώ, έχω μαγνήτη (ή είμαι εξομολόγος και δεν το ξέρω) κι έρχονται όλοι σε μένα, από όλες τις παρατάξεις και τους συνδυασμούς, να μου πουν τον πόνο τους ?

            Πάντως, για να μην σας κρατώ σε παρατεταμένη αγωνία θα δώσω τρία, μόλις, χαρακτηριστικά ενός νέου σχήματος, που εάν επιτύχει το εγχείρημα καθόδου του, θα σαρώσει τους πάντες, ενεργούς και μη έως σήμερα: Πρώτον, ο επικεφαλής είναι υψηλόβαθμο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και ηλικιακά περί τα 35 έτη. Δεύτερον, ήδη συγκροτείται, προς εξυπηρέτησή του (από φίλους και υποστηρικτές) συνδυασμός, από άτομα που κανένας δεν μπορεί να φανταστεί και που φέρνουν –όντως– ανανέωση, σε ποσοστό 50 %, στο τοπικό πολιτικό στερέωμα. Και τρίτον, ακούστε: Στηρίζεται από οκτώ (8) πρώην Δημάρχους ΄΄Καποδιστριακών΄΄ Δήμων από διάφορες πολιτικές παρατάξεις !!! Προσωπικά, έχω ήδη πει κατ΄ επανάληψη στον τοπικό Τύπο ότι, τα μέχρι σήμερα εμφανισθέντα σχήματα είναι παρωχημένα, ότι είχαν να προσφέρουν στον τόπο το έδωσαν, δεν με εκφράζουν και θα μείνω αδρανής και ανενεργός στις προσεχείς δημοτικές εκλογές. Όμως, με ένα τέτοιο -νέο- σχήμα, μπορεί κάποιος νοήμων να μείνει στο σπίτι του ? Οψόμεθα το τέλος, καθότι <<τέλος καλό, όλα καλά>> !-

                 

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

H Ἑλλάδα δακρύζει! Μιὰ εἰκόνα, δέκα ἑκατομμύρια κραυγὲς

Ἡ παραπάνω φωτογραφία κάνει τὸ γύρο τοῦ κόσμου μέσω Facebook καὶ ἄλλων τόπων κοινωνικῆς δικτύωσης.

Ἡ φωτογραφία δείχνει ἕνα μάτι τὸ ὁποῖο βλέπει τὴν γαλανόλευκη καί... δακρύζει!

Κλαίει γιὰ τὴν κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ, γιὰ τὸ πῶς κατάντησαν κάποιοι τὴν Ἑλλάδα, γι' ὅλα αὐτὰ ποὺ πέρασαν καὶ γὶ΄ αὐτὰ ποὺ θὰ ἔρθουν...

ΠΗΓΗ : agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Κ.ΜΑΡΚΟΥ ΜΗΝΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014


E-mail Εκτύπωση PDF
Σάββατο 01.02.2014   Ἱερός Ναός Ὑπαπαντῆς Καλαμάτας    Μέγας Ἑσπερινός
Κυριακή 02.02.2014    Ἱερός Ναός Ὑπαπαντῆς Καλαμάτας    Θεία Λειτουργία
Δευτέρα 10.02.2014    Ἱερός Ναός Ἁγίου Χαραλάμπους Βαρβασίου    Θεία Λειτουργία
Σάββατο 15.02.2014    Ἱερά Μονή Παναγίας Βοηθείας    Θεία Λειτουργία
Κυριακή 16.02.2014    Ἱερός Ναός Ἁγίου Νικολάου Βαβύλων    Θεία Λειτουργία
Σάββατο 22.02.2014    Ἱερός Ναός Ἁγίου Πολυκάρπου Κάμπου   Μέγας Ἑσπερινός
Κυριακή 23.02.2014    Ἱερός Μητροπολιτικός Ναός Χίου    Θεία Λειτουργία
Διῶξτε τὴν κακομοιριὰ μὲ τὴν πνευματικὴ λεβεντιὰ

Γέροντας Παΐσιος

- Γέροντα, ὅταν μου ἔρχωνται ἀπανωτὲς δυσκολίες στὸν ἀγώνα μου, γογγύζω καὶ μὲ πιάνει λύπη.

Ε, στὴν δύσκολη στιγμὴ φαίνεται ἡ δύναμη τοῦ ἀνθρώπου. Μὴ φοβᾶσαι, μὴν πανικοβάλλεσαι, ὅταν συναντᾶς κάποια δυσκολία. Νὰ ζητᾶς ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ σοῦ δίνη πνευματικὸ ἀνδρισμό, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίζεις τὶς δυσκολίες στὴν πνευματική σου πορεία μὲ θάρρος καὶ νὰ ἀγωνίζεσαι μὲ λεβεντιά.

– Γέροντα, ἡ λύπη ποὺ νιώθω αὐτὸν τὸν καιρὸ γιὰ τὴν ἄσχημη πνευματική μου κατάσταση μὲ παραλύει πνευματικά.

Πάντως, ἐκεῖ ποὺ ἤσουν ,δὲν εἶσαι-δόξα τῷ Θεῶ-ἀλλὰ καὶ ἐκεῖ ποὺ ἔπρεπε νὰ βρίσκεσαι, δὲν βρίσκεσαι. Πιστεύω ὅμως σύντομα νὰ δείξης τὴν παλληκαριά σου καὶ νὰ ξεγαντζωθῆς ἀπὸ τὰ ὑπόλοιπα σχοινιὰ τῆς κακομοιριᾶς ,τὰ ὁποίας μπορεῖς νὰ κόψης μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅπως τὸ λιοντάρι κόβει τὴν κλωστὴ τῆς ἀράχνης. Διῶξε τὴν κακομοιριὰ μὲ τὴν πνευματικὴ λεβεντιά. Περιμένω, εὔχομαι καὶ ἐλπίζω νὰ δῶ τὴν πρόοδό σου καὶ νὰ χαρῶ πολύ.

- Γέροντα, ὅταν παραλείπω τὰ πνευματικά μου καθήκοντα, μὲ πιάνει λύπη.

Ἡ λύπη γιὰ ὅ,τι παραλείψαμε νὰ κάνουμε ἢ ἡ χαρὰ γιὰ ὅ,τι κάναμε ,εἶναι κάτι φυσικό, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ μπαίνη μέσα καὶ ὁ ἐγωισμός? γι’ αὐτὸ νὰ προσέχης. Νὰ βάλης τώρα μιὰ καλὴ ἀρχὴ καὶ ἕνα πρόγραμμα στὸν ἀγώνα σου καὶ σιγὰ-σιγὰ θὰ προχωρᾶς. Ἔτσι θὰ σταθεροποιήσης κατάσταση καὶ θὰ σταματήσουν τὰ ἀνεβοκατεβάσματα πού σου προκαλεῖ ὁ καμουφλαρισμένος ἐχθρός. Ἐὰν ἀξιοποιήσης τὶς δυνάμεις σου μὲ πνευματικὴ λεβεντιὰ στὴν καλογερική, θὰ κάνης πολλὴ προκοπή. Ἐὰν ὅμως ἀφήσης τὸν ἑαυτό σου στὴν κακομοιριά, ἐσὺ θὰ μοιρολογᾶς καὶ τὸ ταγκαλάκι θὰ χτυπάη παλαμάκια.

– Γέροντα, ἡ βία μου λείπει;

Ἐπίθεση χρειάζεται ,βρὲ παιδί!

– Ἡ ἐπίθεση πῶς γίνεται;

Μὲ λεβεντιά! Ἐγὼ δὲν θέλω κακομοῖρες ἀδελφές, ἀλλὰ Σουλιώτισσες πνευματικές, νὰ πολεμοῦν τὸ ταγκαλάκι μὲ λεβεντιὰ πνευματική, δοξολογώντας τὸν Θεό.

(ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε΄ – ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ)

ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ :agios.dimitrios.kouvaras.blogspot.com